کد خبر: ۱۰۹۲۳۰۶
تاریخ انتشار: ۲۲ بهمن ۱۴۰۱ - ۲۲:۳۲ 11 February 2023

بسیاری چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر را جشنواره ای برای تجربه اولی ها قلمداد کرده اند؛ تجربه اولی هایی که در برخی از حوزه ها خوش درخشیدند و در برخی از حوزه ها نشان دادند هنوز جای کار بسیاری دارند.

جشنواره امسال در کنار تمام حواشی پیرامونی خود توانست ظرفیت های خوبی را به جامعه هنری معرفی کند که این موضوع در اختتامیه جشنواره و دریافت سیمرغ ها کاملا مشهود بود.

حضور فیلم های جشنواره فیلم فجر در مراکز سایر استان ها که چند سالی است در حال انجام است شاید یکی از نقاط قوتی است که باعث می شود رکود را از سینماگران و اهالی فرهنگ و هنر خطه های دیگر کشور بگیرد و شاید انگیزه ای برای ارتقا زیرساخت های سینمایی در این مراکز باشد.

اما در لابه لای تمام حرکت های صورت گرفته در این دوره از جشنواره اکران فیلم های فیلمسازان اصفهانی دیگر روی ماجرا بود که می توان گفت از یک سو با بی مهری مخاطبان و از سوی دیگر کم توجهی رسانه ها روبرو بود، روندی که اگر تمرکز بیشتر و بهتری نسبت به آن در نظر گرفته می شد می توانست جلوه ای اساسی تر از استان اصفهان و تاثیرگذاری آن در فیلم سازی کشور به معرض نمایش بگذارد.

اصفهانی ها هم در این دوره از جشنواره استقبال بی نظیری از فیلم های اکران شده داشتند به نحوی که دبیر سیزدهمین جشنواره فیلم فجر اصفهان در اظهار نظری گفت: اصفهان در سراسر کشور رتبه قابل قبولی را در استقبال مردمی و جذب مخاطب به فیلم های چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر داشته است.

اما به سراغ برخی از ویژگی های این دوره از جشنواره فیلم فجر برویم که مهمترین و ملموس ترین آن حضور فیلم هایی با محتوای خیانت ها و ظلم گروهک ضد انقلاب منافقین بوده است که اتفاقا توانست مخاطبان زیادی را به سالن های سه سینمای ساحل، سپاهان و فلسطین بیاورد و راضی بازگرداند.

برخی از این فیلم ها همچون اتاقک گلی با وجود اینکه از داشتن چهره های معروف و به اصطلاح سلبریتی دست خالی بود اما دست پر و با رضایت حداکثری مخاطبان و داوران جشنواره روبرو شد.

از سوی دیگر کت چرمی به عنوان یکی از معدود فیلم های پرستاره این دوره از جشنواره نیز توانست مخاطبان اصفهانی را متقاعد کند تا آن را به عنوان یکی از پرمخاطب ترین فیلم ها در بین مخاطبان این خطه معرفی شود.

اما یکی از نقاط ضعفی که در برخی از آثار این دوره از جشنواره کاملا قابل مشاهده بود نبود داستان پردازی مناسب بود که این خلا در آثار سینماگران بزرگی چون کیومرث پوراحمد به عنوان فیلمساز اصفهانی جای نقد بسیاری دارد که در جدیدترین اثر او یعنی پرونده باز است جای بحث بسیاری دارد.

به هر حال چهل و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر نیز به کار خود پایان داد، اما نباید فراموش کرد سینما به عنوان هنر هفتم نیازمند مطالعات عمیق و رسیدگی و غنا بخشیدن به زیرساخت های آن برای عملکردی مطلوب تر است تا شاهد رخدادهای مهمتر و اثرگذارتری باشیم.

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار