تعویض مجسمه مشهورِ اصفهان بازتاب گسترده ای داشت؛
تابناک: همــه چیـــز خیــلی سـریع اتفـاق می افتد؛ در عرض چند ثانیه دهانه بزرگ و گشوده بیل مکانیکی با دندانه های درشت برنده کمر مادر را می شکــند و کــودک را پـــودر می کند. این تصویر ویدئویی است که دست به دست شدنش در روزهای گذشته در فضای مجازی خیلی ها را برآشفت!.
تابناک اصفهان: همــه چیـــز خیــلی سـریع اتفـاق می افتد؛ در عرض چند ثانیه دهانه بزرگ و گشوده بیل مکانیکی با دندانه های درشت برنده کمر مادر را می شکــند و کــودک را پـــودر می کند. این تصویر ویدئویی است که دست به دست شدنش در روزهای گذشته در فضای مجازی خیلی ها را برآشفت و موجی از انتقادات را نسبت به تخریب یک مجسمه شهری در اصفهان که انگار در سال های حضورش به نوعی نماد برای مردم شهر تبدیل شده است ایجاد کرد. البته تخریب کننده خود تولید کننده بود و تخریب مجسمه برای تولد گونه تازه اش اتفاق افتاد؛ هر چند تصاویر دردناک بود و جای پرسش و اعتراض نسبت به تخریب وجود داشت اما امکان ثبت خبر در لحظه و سرعت و شتابزدگی فضای مجازی باعث شد خیلی ها ماجرا را به تمامی درک نکنند.درست است همیشه تخریب عمل سریع و آسان تری است تا تولید، سازندگی و این بار هم تخریب مجسمه و در پی آن شکل گیری جریان تخریب توسط کسانی که ماجرا را به تمامی متوجه نبودند، اولین و بهترین راه حل ممکن بود. مجسمه را تخریب کردند و تمام! این تمام ماجرا نبود. آسیب های وارد شده به مجسمه قبلی به تعویض و نصب مجسمه تازه منجر شد؛ اتفاق خوبی که خیلی ها غافل از آن ماندند. هر چند نمی توان منکر اما و اگرها شد و انجام عملیات تخریب به جای برداشت مجسمه قبلی، نحوه تخریب، ساخت مجسمه هایی با عمر و دوام پایین و ... همواره به عنوان پرسش هایی جدی قابل طرح شدند. پرسش هایی که خالق مهر مادری و مدیر سازمان زیبا سازی بهترین گزینه ها برای پاسخ گویی به آنها هستند.
هر مجسمه سازی آرزوی ساخت مجسمه برنزی را دارد
خالق «مهرمادری» در رابطه با ضرورت تعویض این مجسمه می گوید: این مجسمه در سال 81 نصب شده بود و متاسفانه در طول این سال ها به شدت دچار آسیب و تخریب شد تا حدی که مرمت و تعمیر آن ممکن نبود. به همین علت من دو، سه سال پیش تقاضای تعویض آن را به مسوولان مربوطه دادم که به دلیل زمان بر بودن بورکراسی اداری بالاخره امسال اجازه تعویض داده شد.مهین دائم کار در پاسخ به این پرسش که چرا مجسمه قبلی با جنس بتن و دوامی بسیار کم ساخته شد که پس از 15 سال مساله تعویضش مطرح شود، می گوید: هر مجسمه سازی آرزو دارد مجسمه برنزی بسازد، ولی تامین هزینه ساخت مجسمه ها خود همیشه مساله بوده است و شهرداری سفارش مجسمه بتنی را در آن زمان به من داد.
بودجه ای به طور سالیانه برای نگهداری مجسمه ها در نظرگرفته شود
مهین دائم کار در رابطه با تخریب مجسمه با توجه به ویدئویی از آن که در فضای مجازی دست به دست شد، ادامه می دهد: می شد این مجسمه را به سلامت برداشت. همان طور که من گفته بودم هنگام برداشتن مجسمه نظارت می کنم، چون می دانستم مردم و خصوصا مردم منطقه مربوطه نوعی ارتباط حسی و عاطفی با آن پیدا کرده اند و تخریب آن به این شکل برایشان خوشایند نیست. گذشته از اینکه می شد آن را بدون تخریب از آنجا برداشت و به انبار شهرداری یا جای دیگر منتقل کرد؛ امکان پوشاندن آن قبل از تخریب هم وجود داشت. به طور کلی به نظرم بهتر است، چنین جریاناتی با احترام به نظر و نگاه مردم واطلاع رسانی قبلی انجام شود.این مجسمه ساز با اشاره به اهمیت این موضوع در نظر مردم و واکنش های آنها می گوید: با پخش شدن این ویدئو من با سیل تماس های مردم نه فقط از اصفهان بلکه تهران، سنندج و ... مواجه شدم. تعداد مردمی که از این بابت گلایه مند بودند کم نبود و من اصلا باورم نمی شد که این موضوع تا این حد آنها را آزرده خاطر کند. او اضافه می کند: جای خوشحالی است که با حمایت مدیران زیباسازی مجسمه تازه به ارتفاع 3.5 متری و با جنسی مقاوم تر نصب شد . اتفاقی که زیباسازی منطقه همکاری خیلی خوبی برای وقوع آن با من داشت. اما به نظرم مسوولان مربوطه به طور کلی نباید این نکته را فرموش کنند که این مجسمه ها حتی آنهایی که قرار بر تعویضشان است، گوشه ای ازهویت و تاریخ شهر هستند و حس و فضای زمان خود را دارند و شهروندان نوعی تعلق خاطر به آنها پیدا می کنند. علاوه بر اینکه اگر تخریب و برداشتنشان با هماهنگی مجسمه ساز صورت بگیرد خیلی بهتر است.دائم کار در پایان دو پیشنهاد به مدیران متولیان زیباسازی می دهد: اول اینکه بودجه ای به طور سالیانه برای نگه داری و تعمیر مجسمه ها با نظارت خالق شان و نگهداشت تخصصی در نظر گرفته شود. درادامه هم تقاضای انجام عملیات با توجه به نگاه مردم و احترام به مجسمه را دارد.
خوشحالیم که مردم نسبت به آثار هنری شهر تعلق خاطر دارند
مدیر سازمان زیباسازی اصفهان نیز دراین باره می گوید: مجسمه «مهر مادری» 15 سال پیش با جنس بتن ساخته شده بود، اما چندان با شرایط جوی و آب و هوایی اصفهان مطابقت نداشت و قابل تعمیر نبود، به پیشنهاد هنرمند یک مجسمه فایبر گلاس که با آب و هوای اصفهان تناسب بیشتری دارد وماندگارتر است به جای آن نصب شد. مهدی بقایی ادامه می دهد:امکان جابه جایی وجود نداشت، ولی قبول دارم که باید دور مجسمه پوشانده می شد و به عبارتی در بحث تعویض مجسمه سلیقه بیشتری اعمال می شد که امیدواریم در موارد بعدی اصلاح شود. او اضافه می کند: از اینکه مردم نسبت به آثارهنری تعلق خاطر دارند و با حساسیت و با مواردی از این دست برخورد می کنند واقعا خوشحالیم، ولی به نظرم با استفاده از فضای مجازی با مسائل بیشتر برخورد احساسی می شود وگاهی قضاوت هایی ناکامل بدون اطلاع از مساله به طور کامل به وجود می آید.
مریم قدسیه. روزنامه اصفهان زیبا
منبع: تابناک