همزمان با ایام شهادت حضرت جوادالائمه (ع) سروده جدیدی از الهه بیات مختاری تقدیم می شود.
تا آفتابش بر سر این شعر ناب افتاد
از روی ماهش موج در تصویر آب افتاد
پیچید عطرش بیت در بیت نفس هایم
تا نام او بردم دهانم در گلاب افتاد
نام تقی دارد جواد العالم است اما
در کاظمین او دعایم مستجاب افتاد
ابن الرضا مثل پدر نور امامت داشت
از کودکی بر شانه اش این انتساب افتاد
چون آیه روشن بود و از خورشید چشمانش
بیدار شد جمعی و جمعی هم به خواب افتاد
چون شیر روی پرده علمش واقعیت داشت
جهل زمانه از وجودش در عذاب افتاد
در جمع دیوان عدالت پای فتوایش
از دست قاضی های درباری کتاب افتاد
در سینه اش یک انقلاب تازه جریان داشت
مامون پریشان شد به حال اضطراب افتاد
روزی که ام الفضل را هم خانه اش کردند
آتش به جان حضرت آن آفتاب افتاد
تصمیم شوم مرگ در انگور پنهان شد
سودای زهرش در مضامیر شراب افتاد
خون جگر تا با زبان مرگ جاری شد
از سینه اش در قلب عالم انقلاب افتاد
تاریخ شیعه بار دیگر غرق در خون شد
از صورت اسلام هارونی نقاب افتاد
این داغ تا خورشید بی شک تازه می ماند
آل محمد هست و پر آوازه می ماند
ما وزن باران دیده ی این داغ سنگین ایم
روزی ظهورش را به چشم خویش می بینیم
الهه بیات مختاری (مهرزاد) - تابناک رضوی
