پروفسور عبدالرسول مهرسای استاد پيشكسوت دانشگاه علوم پزشکی تهران همكاران جوان را خدمت به مردم و فعالیتهای پژوهشی توصيه كرد.
پروفسور دكتر عبدالرسول مهرسای متخصص جراحی کلیه و مجاری ادراری و فلوشیپ پیوند کلیه که بیش از ۱۵۰۰ پیوند جراحی کلیه موفق در کارنامه کاری خود دارد، یکی از جراحان شهیر نام اشنای عصر حاضر بوده که به سال ۱۳۳۰ در خانواده اي مذهبي، در يكي از محلات قديمي بوشهر ديده به جهان گشود و تحت تأثير رفتار و گفتار وفرهنگ مهرورزی والدین خود، نسبت به اطرافیان و اشنایان قرار گرفته بود ،به نحوی که ایشان در دوره دبيرستان و حتي در زمان دانشجويي مقيد بود كه شماری از دانش اموزان ودانشجویان و همشهریان را از نظر درسی یاری رساند و ازسن ۶ سالگی وارد مدرسه شد و تصمیم گرفته بود پزشک شود تا همشهریان بوشهری را مداوا کند
این پزشک زبردست بین المللی دوره پایه پزشکی دردانشگاه اهواز و دوره تخصصی ارولوژی را دردانشگاه تهران و دوره های مختلف تخصصی و فوق تخصصی و جراحی پیوند کلیه و جراحی سرطان ودستگاه ادراری، ناتوانی جنسی ودستگاه سنگ شکن و.،.. در کشور المان گذرانده بود
پژوهش هاي برجسته ومستمر در رشته بيماري هاي ارولوژی ، توانايي هاي آموزشي و از دیگر سوی، داشتن یک عمر رفتارهاي شايسته اخلاقي و انساني نسبت به بيماران، همكاران، پرسنل كادر پزشكي و دانشحویانش از پروفسور عبدالرسول مهرسای، استادي کم نظیر و نمونه اي از الگو انسانی با ویژه گیهای دانش بالا، مهرورزی و انسانيت ساخت.
به پاس خدمات پزشکی و پژوهشی و توانایی ویژه در جراحی پیوندهای موفق کلیه از این استاد ایرانی در مجامع علمی به دفعات تقدیر شده ودراین زمینه نیزجوایز متعدد بین المللی دریافت کرده است .
این جراح شهیر بوشهری درسال ۱۳۶۴ بعنوان رییس بیمارستان سینا انتخاب شدو تا پایان زمان جنگ تحمیلی که ریاست این بیمارستان را عهده دار بود توانسته خدمات پزشکی ودرمانی بسیاری به مجروحان جنگی ارایه نماید و نیز ازسال ۱۳۶۴ تا دیماه ۹۷ ۱۳رياست بخش ارولوژی بيمارستان سینا را برعهده داشته بود .ایشان از همان اوایل دوران خدمت پزشکی از بیماران این پرسش مطرح می کرد ایا توانایی پرداخت هزینه های درمانی را دارا می باشید؟ و از دیرباز دربیمارستان سینا به فردی ماموریت داده بود تا از بیماران شهرستانی در خصوص توانایی پرداخت هزینه های درمانی و معیشتی انان درزمان نقاهت سوال کند و اگر مساله ای بود شخصا در همان روز رسیدگی می کرد .
این جراح برجسته جهانی ازاساتید پزشک خود چون پروفسور پورمند ، زنده یاد جبل عاملی ،و منوچهری به عظمت یاد می کند و اظهار می کند نه تنها من مدیون این پزشکان هستم بلکه علم ارولوژی ایران از این پزشکان تا ابد به نیکی و خدمت یاد خواهد کرد.
دکتر مهرسای همچنین خودرا دلداده استاد بزرگ خود پروفسور پورمند می داند واز دیگرسوی راه اندازی مرکز تحقیقات ارولوژی ایران توسط، پروفسور پورمند را علت پیشنازی علم ارولوژی ایران در خاورمیانه می داند و ۳۳ سال مسوولیت در عنوان معاونت پژوهشی مرکز تحقیقات ارولوژی ایران را مایه بسیاری ازدستاوردها ویافته های علم ارولوزی درایران می داند
گفتگوی صمیمی باایشان انجام داده ایم که باهم می خوانیم .
* ابتدا خواهش دارم خودتان معرفی بفرمایید.
من دكترعبدالرسول مهرساي هستم متولد تير ماه 1330 و دوره ابتدايي و دبيرستان را در شهر بوشهر گذراندم ودوره پایه پزشکی را در دانشگاه پزشکی اهواز گذراندم
* خواهش دارم از چگونگی پذیرفته شدن در کنکور پزشکی بفرمایید.
در دوره ما امکانات بسیار اندک و کلاس های خصوصی وکنکور امروزه وجود نداشت و ما با تلاش و پشتکار مضاعف این کاستی ها را جبران می کردیم و به یاد دارم در دوران دبیرستان و دوره کنکور در شبانروز بمدت ۳ لغایت ۴ ساعت استراحت وخواب داشته تا بتوانم دررشته مورد علاقه ام پذیرفته شوم بنده با معدل ۱۸/۸۸ دانشنامه طبیعی( دیپلم ) را احراز کرده بودم ودر همان سال در رشته حسابداری پذیرفته شده بودم ولی برای حصول به اهداف ترسیمی خود سال بعد در کنکورشرکت کردم ورشته دندانپزشکی مشهد پذیرفته شدم و پس از گذراندن یک ترم دررشته دندانپزشکی دانشگاه مشهد این احساس داشته ام که تمتای دلم چیز دیگری است و همزمان با خواندن دروس دندانپزشکی بار دیگر کنکور دادم و رشته پزشکی دانشگاه اهواز پذیرفته شدم و رشته پزشکی را ادامه دادم .
* جناب عالی به اهداف ترسیم شده اشاره فرمودید ان اهداف چه بوده است ؟ ایا اهداف خدمت نبوده است ایا در هررشته شغلی نمی نوان به جامعه خدمت کرد؟
من بدلیل حرفه پدرم دراطراف شهرستان بوشهر زندگی می کردم زمانی که من ناراحتی ها و درد ودلهای های اقوام واشنایان می شنیدم ازهمان اوان کودکی به فکر فرو می رفتم که من چگونه می توانم به همسایگان واطرافیانم کمک کنم؟! در دوران کودکی ونوجوانی مادامیکه با چشمان خود نظاره می کردم همسایگان واقوام دچار بیمار ی میشدند و ناراحتی ناشی از بیماری چگونه ارامش خاطر خانواده واطرافیان را ذره دره اب می کرد و مضاعفا خانواده های این طیف بیماران توانایی پرداخت هزینه های درمانی هم نداشته بودند که غصه ای بر قصه این طیف خانواده ها اضافه می شد و دران زمان من باخودم می گقتم اگر من دکتر بودم رایگان درمانشان می کردم و بدین ترتیب ازدوران کودکی به امید درمان و شفاحاشیه نشینان و کاستن الام خانواده ها واطرافیان بیماران، اهالی محله تصمیمی راسخ برای پزشک شدن اتخاذکردم.
* علت انصرافتان ازرشته دندانپزشکی و ماموریت دادن فردی در بیمارستان برای رسیدگی به وضعیت درمانی رایگان بیماران تهیدست بوشهری درراستای تحقق اهداف ترسیمی شما بوده است ؟
بله ، یک حس قوی در من وجودداشته بود که یک پزشک جراح می تواند خدمات پزشکی ودرمانی بیشتری به شهروندان تهیدست بوشهری ارایه نماید .
* چرا برای تخصص و فوق تخصص رشته ارولوژیست انتخاب کرده اید؟
با تاسف در دوره نوجوانی زندگی ام یکی از عزیزترین افراد خانواده ام براثر عارضه کلیوی ازدست دادم که این امر خود تنها علت گرایش من به انتخاب این رشته بود.
* پس جناب عالی فردی عاطفی هستید که حوادث روزگار برشما بسیار تاثیر گذار می باشد بطوریکه تنگدستی همسایگان و شنیدن ابراز تکدر خاطر خانواده های بیماران سبب ایجاد انگیزه در گرایش و انتخاب شغل اتی تان شده بود؟
کمی می خندد و سپس می گوید انسانها از یکدیگر و محیط،تاثیر پذیری دارند
* لطفا بفرمایید کارهای درمانی رایگان شما نظیر جراحی پیوند کلیه و کمک معیشتی بیمار چرا فقط برای قشر تنگدست بوشهری می باشد وطیف وسیع تری از هموطنان نیازمندرا شامل نمیشود درصورتی که شماری از هموطنان ممکن است دچار همین مشکلات باشند ونیازمند یاریگری درزمینه درمان رایگان باشند ؟
خیر، باکمال احترام به شما ، با حضرت عالی دراین زمینه موافق نیستم ، من در هر زمان و هررده ی اگر بتوانم خدمت کنم هرگز دریغ نخواهم کرد و صد البته هرگز دریغ نکرده ام . نجات جان انسانها برای من صرفا یک شغل نیست بلکه تجدید زندگی وماهیت وجودمن است و بنده طی سالیان متمادی دربیمارستان دولتی وابسته به دانشگاه تهران خدمت کرده بودم واساسا بیماران کم بضاعت ازسرتاسر ایران که از همه جا نومید می شوند به ان بیمارستان فوق تخصصی دولتی درتهران مراجعه می کردند و من هم هرگز و هرگز به فردی که به جراحی ودرمان رایگان نیازمند بود بنا به حکم وظیفه شغلی خود هیچگاه پروسه درمانی و انجام جراحی رایگان را دریغ نکرده ام ونخواهم کرد و اما کمک معیشتی که اشاره فرمودید وسعت توانایی مالی انچنانی ندارم و ان مبلغ بسیار اندک حمایت معیشتی برای شهروندان بوشهری تعریف شده بود وبا این حال اگر به بنده گزارش می کردند بیماران دیگری هم در ان بیمارستان نیازمند حداقل معیشتی بودند این کمک معیشتی بسیار ناچیز به انان هدیه می شد ضمنا خیران بی نام بسیاری با بسیاری از بیمارستانها در کشور همکاری دارند و بیماران بی بضاعت را تنها نگذاشتند و یاریگر همیشگی انان می باشند
* شما خیر سلامت هستید ؟
خیر، من حداقل وظیفه انسانی واخلاقی را انجام داده ام بیاد دارم خانمی از شمال ایران بابنده تماس گرفتند و اظهار کردند ما نا شمارا بعنوان خیر شنیده ایم
و یک بیمارستان خصوصی در شهرشمالی جذب نیرودارد و رییس بیمارستان هم یک پزشک ارولوژیست است و طبیعتا باید دانشجو شما بوده ویا باید شمارا بشناسد ومن هم مطلع بودم رییس ان بیمارستان خصوصی دانشجومن نبوده چون نامش برایم غریب بود وبنا به وظیفه اخلاقی تماس گرفتم و البته تخصص ربیس محترم ان بیمارستان رشته ارولوژی نبوده و با بنده هم آشنایی نداشته بودند ولی من باهدف اشتغال یک شهروند عزیز که هنوز هم ایشان ندیده ام از ان پزشک خواهش کردم اینجا بوشهری وغیر بوشهری شمالی وجنوبی وبحث درمان مطرح نبود. یک وظیفه ساده ی انسانی بوده واینکه خیر هستم و یا کار خاصی انجام داده ام خیر اینگونه نبوده و نیست و روزانه بسیاری از مردم بسیار بسیار بالاتر از این کارها برای همنوعان خود انجام میدهند.
* جناب عالی اشاره فرموده بودید من برای اینکه بتوانم شهروندان بوشهری درمان کنم پزشک شدم ، طبیعتا عنایات بیشتری به همشهریان خود دارید و این تعاملات بگونه ای بوده که شمارا بعنوان چهره مشاهیر ومفاخر شهرستان بوشهر انتخاب کرده اند ودربوشهر هرفردی احساس بیماری شدیدی می کرد به ان بیمارستانی که شما رییس بخش ارولوژی بوده اید مراجعه می کردند ودغدغه خاطری از نحوه درمان در تهران نداشته اندو اصولا شهروندان بوشهری درزمینه درمان بیماریهای غیر مرتبط با رشته شما نیز مورد حمایت شما قرار می گرفتند؟
اگر اینگونه که میفرمایید باشد که رضایت خاطر همشهریانم را کسب کرده باشم این امر خود نعمت بزرگی وغایت خوشبختی است من هرکاری در هرزمینه ای بتوانم برای انسانها وهموطنانم انجام دهم باعشق انجام می دهم ، خدمت به انسانها کاستن درد ورنج انان غایت امال و سعادت دنیوی برای من است،
* جناب عالی یکی از پزشکانی بوده اید که خدمات پزشکی فراوانی در جبهه ها ی جنگ داشته اید لطفا بیشتر دراین زمینه توضیح میفرمایید؟
در سال ۱۳۵۸ که در رشته ارولوژی دانشگاه تهران پذیرفته شده بودم که دربیمارستان سینا دانشگاه تهران بمدت یکسال کارکرده بودم و در ۱۳۵۹ به" خانه خدا مکه مکرمه" اعزام شدم و در ایام سفر شنیدم که جنگ تحمیلی وتجاوز به شهرهای جنوبی کشور اغازشده بود ومن پس از بازگشت به کشور بهمراه تیم اضطراری پزشکی عازم جبهه جنگ شدم و تاپایان زمان جنگ به مداوای مجروحان جنگی در جبهه ها وبیمارستانهای شهرهای جنگی ونیز بیمارستان سینا تهران انجام وظیفه کرده بودم
* همکاری جناب عالی دربیمارستان سینا و پذیرش بیماران بوشهری دراین بیمارستان چگونه بوده است ؟
در ابتدا عرض کنم بیمارستان سینا خانه من است و شهروندان بوشهری بسیاری در ۴ دهه با امید به این بیمارستان مراجعات داشته واین بیمارستان در فاصله زمانی بیش از ۴۰ سال از همشهریان بنده حمایت کردند وسبب گردیده تا من به امال وارزوهایم دست یابم و همچنین استمرار همکاری این بیمارستان با بیماران مسافر بوشهری موجب شده تا چند نسل از همشهریانم برای پدرومادرم وخانواده وبنده دعاهای خیر فراوانی داشته باشند و اما در خصوص چگونگی همکاری بنده بااین بیمارستان به سال 62 برمی گردد وقتی در سال 62 دوره رزيدنتي من دربیمارستان سینا تهران به اتمام رسيد و موفق به اخذ تخصص دررشته ارولوژی از دانشگاه پزشکی تهران شدم که اين زمان با سفر استادم پروفسور پورمند به امريكا مصادف شد و به طور ضمني و بطور کوتاه مدت مسئوولیت بخش ميزراه 2 را بمن واگذار کرده بودند و در سال 64 نيز مسئووليت بيمارستان سينا برعهده من واگذارشده بود و تا سال 68 رياست بيمارستان سینا را عهده دار بودم . و اين دوران مصادف با دوران جنگ بود و طبیعتا به علت دشواریهای هاي دوران جنگ ما موفق به انجام كارهاي زیربنایی و عمراني در بيمارستان نشده بودیم اما از نظر كار علمي نظیر برگزاري كنگره علمی ساليانه "ابن سينا" به گونه موفق ومستمر عمل کرده بودیم که سمینار علمی بوعلی سینا همچنان استمرار دارد. و باعث بسیاری ازیافته های نوین علمی گردیده که مورد توجه مراکز معتبر علمی واکادمیک جهان واقع شده است
* چه خاطراتی درزمان جنگ وبمباران در تهران دارید ؟
در زمانی كه تهران بمباران مي شد ما آمبولانس هاي تهران را جمع كرديم وبيماران را به ساختمان جديد انتقال داديم .آن زمان ساختمان در اختيار وزارت آموزش و پرورش بود که به مشقت موفق شدیم تا با كاركنان مستقر در محل كنار بياييم و اين مسئله خود برگ اغازی براي واگذاري ساختمان به بيمارستان بود و این اقدام خود دستاوردی برای ارایه خدمات پزشکی گسترده و اسانتر به مجروحان وشهروندان شده بود
* لطفا بفرمایید پس از اتمام زمان جنگ چه فعالیتهای علمی و پزشکی انجام داده اید؟
دران دوران همواره دراین اندیشه بودم برای خدمت بیشتر به کشور باید ازنظر علمی در منطقه وجهان شاخص باشیم ومن استاد باید بروز باشم تا توانایی تربیت پزشک متخصص درسطح استاندارد بالا پزشکی داشته باشم که درسال ۶۸ برای ادامه تحصیلات تکمیلی به کشور آلمان سفر کرده بودم يكسالي در دانشگاه مكث و دانشگاه هانوفر دوره هاي سرطان هاي دستگاه ادراري – ناتواني جنسي و دستگاه سنگ شكن را گذرانده بودم و به ايران بازگشتم و پس آن كارم را در بخش ميزراه دو شروع كردم ودر آن زمان مدتي مسئووليت روابط بين الملل دانشگاه علوم پزشکی تهران را بر عهده داشته و در دوره اي هم به معاونت آموزشي دانشكده پيرا پزشكي دانشگاه تهران منصوب شدم. و پس از ان که مركز تحقيقات ارولوژي ایران را با مدیریت وزحمات فراوان استاد بزرگ پروفسور پور مند راه اندازي كرده بودیم که بنده از ان زمان تا دیماه ۹۸ درسمت معاونت پژوهشی فعالیت های مستمر علمی و پژوهشی داشته و از دانش پژوهان بشدت حمایت کرده ام طی سالیان متمادی دستاورد علمی این مرکز موردتوجه مراکز علمی و اکادمیک های برتر دنیا واقع گردید و در دیماه ۱۳۹۷ بعلت بازنشستگی ان مرکز علمی را ترک کردم
* از خاطرات دوران كودكي ، ورزشی فضاي شهرو تحصيلات جناب عالی مختصری بفرمایید ؟
دوران كودكي من در شهرزیبا وتاریخی بوشهر گذشت والبته بوشهر حالا با بوشهر گذشته قیاس مع الفارق است درآن زمان امكانات بسیار بسیار کم و هوا هم بشدت گرم بوده و سیستم اموزشی نیز از نظر آموزشي در سطح بالاي علمی قرار نداشت و زندگی من با درس خواندن و ورزش،کردن تعریف می شد و چندسالی در ورزش ژیمناستیک فعالیت کرده و چندین جوایز برتر کسب کردم و در رشته فوتبال تمرینات منظم تیمی داشتم و به تیم قوتبال شاهین بوشهر دعوت شدم و چندین بار عناوین برتر کسب کرده ایم اما با بالارفتن کلاس ونزدیک شدن به کنکور بیشتر توان ووفت والویت خود را در مباحث درسی برنامه ریری کرده بودم
ویکی از خاطرات دوران كودكي ام، وقتی ۶سال داشته بودم مادرم دست مرا گرفت و به مدرسه برد،اما اولیا مدرسه من را نپذیرفته و اظهار کرده بودند عبدالرسول هنوز كوچك است و در غایت به اصرار مادر وبا گرفتن تعهدنامه مرا ثبت نام كردند ولي وقتي مادرم مدرسه راترک کرد پی ان بسیار گریستم و به هر حال وبهر تقدیر تا اتمام دوران تحصیلی شاگرد ممتاز همان مدرسه بودم.
جناب پروفسور شما عنوان قهرمان ورزشی درسطح ملی ویا دعوت درتیم مطرح کشوری وخارجی هم داشته اید؟
در سطح استانی ودانشگاهی عضو تیم بودم و عناوین قهرمانی کسب کرده بودم اما عضو تیم ملی ویا باشگاه خارجی نبودم و طبیعتا عناوین ملی وبین المللی احراز نکردم
* باتوجه به شدت علاقه ذاتی تان به ورزش خودتان ورزشکار حرفه ای تعریف می کردید ؟
ورزشکاریودم ولی همواره ورزش رابطور جدی دنبال کرده ام و فی الواقع ورزش بخشی از زندگی من است .
* هم اکنون فعالیتهای ورزشی تان چگونه است ؟
بطور مستمر فعالیتهای ورزشی دارم و ورزش همگانی برای همگان توصیه می کنم ورزش می تواند بسیاری از هزینه های درمان تحمیلی بر خانوارها وجامعه را کاهش دهد وقتی گرایش جامعه بسوی پزشکان فوق تخصص دارای تجارب بالا و ازسوی دیگر انتخاب مراکز درمانی پزشکی فوق تخصص می باشد همزمان وهمراستا باید درزمینه فرهنگی نظیر پیشگیری از بیماریها و... نیز جهش داشته باشیم و انجام ورزش روزانه و یا هفتگی رادر خانواده ها به یک فرهنگ خانوادگی تبدیل نماییم و خانواده ها باهر طبقه اجتماعی و فرهنگی ورزش را بایدیک نیازاساسی بدانند ومتاسفانه برخی خانوارها ورزش را لوکس می دانند
* دردوران تحصیلی نگاه خانواده شما نسبت به فعالیتهای ورزشی شما چگونه بود ؟
من وخانواده باهم همدل وهمراه بوده ایم وخانواده فعالیتهای ورزشی مرا تایید وتحسین می کردندو ازسوی دیگر
ورزش،من به درس مدرسه و دانشگاه من خللی وارد نمی کرد و ورزش برای من یک نیازاساسی بوده است و خانواده این امر بدرستی درک می کردندو حمایت می کردند و اصولا در خانواده ما تفاهم وصلح ودوستی احترام اعتماد به فرزندان بسیار وجود داشته بود
* جناب پروفسور درحال حاضر خانواده ها صرفا میخواهند فرزندان را افراد علمی تربیت کنند و یا اگر فردی دارای استعداد ورزشی نیز باشد غالبا سعی دارند فرزندانشان در رشته های علمی نظیر علوم پایه ومهندسی هدایت کنند نظر حضرت عالی بعنوان یک پزشک ورزشکار دراین خصوص چیست ؟
اساسا بنده با تربیت افراد علمی فاقد اعتماد بنفس و دانشمندان بیمار و فاقدمهارتهای اجتماعی همراستا نیستم و اعتقاد قاطع دارم با تربیت انسانهای صرف علمی و بیمار نمی توان چندان به فرزندان وکشور خود خدمت کرد البته باید فرزندان را با ارایه رهنمون های لازم ازاد گذاشت تابراساس میزان علاقمندی واستعداد، خود رشته مورد علاقه شان را انتخاب کنند و طبیعتا در رشته مورد نظر خود نبوغ خلاقیت و پشتکار بیشتری خواهندداشت وشغل اتی موردی نیست که خانواده ها تئوریزه کنند و برای فرزندان خود برنامه ریزی کنند واسترسی مضاعف به فرزندان درسن رشد انتقال دهند .در عصر کنونی بایذ فرزندان خود پژوهش محور تربیت کنیم رشته تربیت بدنی رشته علمی وپژوهش محوری می باشد که می تواند درتولید علم و خدمت به جامعه مفید باشد ....، نظر بنده این است که به فرزندانمان اعتماد واحترام ومشاوره بدهیم و بیشتر درزمینه تکریم به شخصیت وتربیت فرزندان برنامه ریزی وتلاش نماییم در دوران تاریخ افراد بزرگ با شخصیت های بزرگ دررشته های مختلف سرمنشا خدمات ماندگار وشایسته برای کشورشان وجهان بوده اند .
* استاد شما به عنوان چهره ماندگار شهر بوشهر برگزيده شده ايد ایا فکر می کنید مردم قدردان زحمات شما بوده اند ؟
من به کشور و همشهریانم بسیار بدهکارم در حقیقت انتظاري نداشته وندارم فقط عاشق بوشهری ها هستم والبته در شهر بوشهر افرادي هستند كه بسی از من نخبه تر و ارزشمند ترهستند اما من باید قدردان الطاف و حسن ظن همشهریانم باشم روزی از شوراي شهر بوشهر با بنده تماس گرفتند وخواستار عکسی ازمن شدند و در روز 18 اسفند ماه كه اين روز به نام روز بوشهر و روز خليج فارس نامگذاري شده؛ بود بنده بهمراه چند تن از دوستان دیگركه در رشته هاي مختلف مشغول به کار می باشند به عنوان چهره ماندگار این شهر معرفي وتقدیر شده ایم .ومن تنها سعي كردم به همشهريهاي خود كمك كنم واندسته از همشهريهاي من باروزنه ای از اميد برای رفع مشكلاتشان ازراه دور به تهران می امدند وبه من مراجعه میکردند من بااستعانت از پرودگار تمام مساعی خود بکار می بستم تا درشرمساری همشهریانم نمانم .
* استاد لطفا از فعاليت ها و افتخاراتي كه تاکنون احراز کرده اید بفرمایید.
طی سالیان فعاليتهای فراوانی صورت گرفته و تمام اين فعاليتها با رهنمون ها دكتر پورمند انجام گرفته و حقا علم واساتید ارولوژیست ایران هر چه كه دارند مديون دكتر پورمند است ايشان فی واقع بخش ارولوژی بیمارستان سینا را راه اندازي كردند و من افتخار داشتم كه در خدمتشان شاگردی کنم و ""دستاورد ۱۵۰۰ عمل موفق پيوند كليه و راه اندازي بخش كاداف يا بخش استفاده از مرگ مغزي"" كه در جلسات اموزشی جناب پروفسور در خارج از کشور اموزش دیدم و دراین زمینه هم مقالات علمی بین المللی هم نوشته ام كه علاقمندان مي توانند دراینترنت سرچ نمایند وتمامی این افتخارات بنده که مورد توجه مراکز علمی واکادمیک های برتر جهان نیز قرار گرفته ذر حقیقت مدیون استاد پورمند می باشم وبا زرس قاطع وسرور وافتخار عرض می کنم از بزرگترين افتخارات زندگی کاری من اين است که از دانشجویان پروفسور پورمند و پروفسور زنده یاد محمود جهرمي بودم و در واقع ما ميراث دار بزرگاني چون دكتر لقمان الملك و دكتر محمود جهرمي هستیم
*فکر نمی کنید دین خودتان به کشور و شهروندان بوشهری ادا کرده اید؟ چه عواملی سبب میشودتا گستره فعالیتان روزبروز افزایش دهید؟
کارهای ناتمام بسیاری دارم احساس می کنم مردم بیماران و کشورم بمن نیاز دارند و کارهایی وجود دارد که باید انجام دهم و از طرف دیگر وقتی روزانه مشاهده می کنم که افراد نیکوکار برای کمک خرید وسایل درمانی و دارویی بیماران مستضغف از خود گذشتگی می کنند لحظه ای بفکر فرو میروم و به خود می گویم این مردم پزشک نیستند من پزشک هستم پس من مسوولیت سنگین تری دار م من به این هدف که پزشک شوم تا بیماران مستصعف و شهروندان بوشهری را درمان کنم وظیفه بیشتری نزد الله و خلق الله دارم و وقتی دغدغه های درمانی خیرین برای کمک به بهبودی طیف فرودست مشاهده می کنم هم را انان تحسین می کنم و هم به انان غبطه می خورم واز خودم پرسش می کنم ایا دراین زمینه من کوتاهی داشته ام ؟! ایا توانستم دین خودم وخانواده ام به این کشور و زادگاه مادری ادا نمایم و با خودم روزانه تجدید میثاق می کنم باید فعالیت بیشتری داشته باشم تا بدهکاری ام نسبت به مردم وکشور پرداخت نمایم
* اینده رشته ارولوژ ی ایران چگونه می بیند؟
نویدبخش است ، وجود پزشکان متخصص و بیمارستانهای مجهز دولتی و خصوصی بعضا با دارابودن بالاترین وسایل ودستگاههای پیشرفته و مجهز پزشکی روز دنیا در کشور ونیز نو اوری های پژوهشی وتوانایی های علمی ایران درپیشتازی علم ارولوژی در خاورمیانه و همچنین فعال شدن وفراگیرشدن گستره بیمه های دولتی وخصوصی در زمینه جراحی های کلیه و از عواملی هستند که برایم دلگرم کننده است ...
* بنظر جناب عالی ایا اکنون بیمه های تکمیلی خصوصی ودولتی می تواند مشکلات مالی بیماران کلیوی درکشور مرتفع کند؟
باید چتر حمایتی درمانی بیمه های خصوصی ودولتی گسترده تر شود و من اطلاعات دقیقی دراین خصوص ندارم این پرسش از بیماران وبیمه ها سوال بفرمایید اما بنده معتقدم بیمار بجز رنج بیماری نباید دغدغه دیگری داشته باشد همانگونه برخی بیمارستانها از اخرین دستگاه وتجهیزات پزشکی روز دنیا در کشور استفاده می کنند واین می تو اند بخشی از دغدغه خاطر بیماران کاهش دهد و ازسوی دیگر بیمار باید درزمینه مالی حمایت بیشتری شود
* درزمینه درمان وجراحی های بیماری های کلیوی و پیوند کلیه ایا بیمارستانهایی درکشور وجوددارد که بتواند به توریسم سلامت درزمینه درمانی وجراحی خدمات دهد ؟
بله
* کدام بیمارستا ن؟
بیمارستان فوق تخصصی تریتا تهران یکی از سرامدترین بیمارستان خاورمیانه است که این بیمارستان از نظر جراحی های پیشرفته وپیوند کلیه وانجام جراحی ها با ریسک بالا کارنامه موفقی داشته باشد ودرقیاس با بیمارستانهای کشورهای اروپایی خدمات بسیار خوبی ارایه میدهدو می تواند بسیاری از نیازهای مختلف بیماران خاورمیانه درزمینه انجام جراحی های پیشرفته وپیوند کلیه را برطرف نماید
* امروزه شماری از پزشکان در زمینه درمان عام المنفعه فعالیت کرده و همزمان بعنوان خیر سلامت فعالیت چشمگیر دارند بنظر شما درکشورما این روند در حال کاهش ویا افزایش، است ؟
بله امیدوارم در حال افزایش باشد ، پزشکانی هستند برای انجام جراحیهای رایگان، هیچ ادله و مدرک ازبیمار نمی خواهند و جراحی های سنگین انجام میدهند و نمونه بارز ان ".پروفسور سیدابراهیم کتابچی: رئیس انجمن جراحان مغزواعصاب وستون فقرات ایران می باشد که از دیرباز دراین زمینه ثابت قدم و پیشرو بوده است واینها اززیبایی های علم پزشکی وجراحان ایران زمین می باشد
* در پايان اگر فرمایشی داريد بفرمایید لطفا
مرکز تحقیقات ارولوژی ایران که باهمت پروفسور پورمند راه اندازی گردیده برکاتی برای کشور و علم ارولوژی داشته و بحمدالله اکنون جراحان ارولوژیست ایران در جهان حرفی برای گفتن دارند واما من از پزشکان ومحققان خواهش دارم مشعلی که استاد گرانقدر دکتر پورمند روشن کرده هرگز نگذارند کم فروغ شود واکنون که بازنشسته شده ام برای ادامه مسیر پیموده شده وانچه را می خواستم انجام بدهم و اما بعلت بازنشستگی نتوانسته افق ها نو ویافته های نوین علمی را اجرایی کنم وبا افتخار ورایگان ، بضاعت اندک علمی وپژوهشی را درطبق اخلاص می گذارم تا مسیر پیشرفت ارولوژی ایران باشتاب بیشتری حرکت کند
بسیار عالی بود، انشاالله که موفق مويد باشید و خدا پشت و پناهتان، امیدوارم خداوند نسل اینچنین انسانهاي واقعی را بیشتر و بیشتر کند 