حسین صادقی قوام آبادی در گفت و گو با خبرنگار تابناک اظهار داشت: هنوز به یک الگوی درست برای ساختمان سازی در ایران نرسیده ایم و همین مساله باعث شده که شاهد فرسودگی زودرس ساختمان هایمان باشیم و باید بگویم که عمر مفید ساختمان ها در ایران یک چهارم عمر ساختمان های ساخته شده در کشورهای توسعه یافته است .
وی گفت: در کنار این مشکل بخش زیادی از انرژی که باید صرف تولید شود در ساختمان ها هدر می رود .به نظر من ما قبل از زیرساخت ها نیاز به فرهنگسازی در این رابطه داریم . اینکه به سمت ساخت ساختمان هایی برویم که از هر لحاظ با محیط زیست ما همخوان باشد. متاسفانه در ساختمان های ما اکنون سودآوری مهمتر از استانداردها است و به همین علت اتلاف انرژی های سرمایشی و گرمایشی و صرفه جویی در انرژی به حاشیه رانده شده و از اهمیت آن کاسته شده است.
این فعال اقتصادی ادامه داد: در بند 11 مقررات ملی ساختمان این موضوع به تصویب رسیده است. ساختمان های امروز ما نیاز به عایق بندی و طراحی های مناسب در پنجره ها دارد .استفاده از فناوری های نوین در امر ساختمان سازی می تواند کمک عمده ای به کاهش مصرف انرژی و هدررفت آن باشد.
وی تصریح کرد: اگر به گذشته نگاهی بیاندازیم می بینیم که معماری قبل با تشخیص درست و استفاده مناسب از انرژی توانسته بود، آسایش را نیز به ساختمان ها بیاورد. اکنون با گسترش جمعیت این اتفاق میسر است ، در صورتی که ما بتوانیم ساختمان هایی بسازیم که همسو با سلامت انسان و سازگار با محیط زیست باشد، چرا که ساختمان های فاقد این شاخص ها،آسیب های زیادی را به انسان و اقتصاد وارد می کند.
قوام آبادی اضافه کرد: شاید برخی از ساختمان ها در ایران آن هم نه به طور کامل بلکه 50 تا 60 درصد استاندارد سازی شده و می توان نام ساختمان سبز را بر آنها گذاشت. اما اگر بخواهیم آمار درستی داشته باشیم باید تمامی شاخص های ساختمان سازی را بررسی کنیم و بعد از آن به یک نتیجه درست برسیم .وقتی می گوییم ساختمان سبز به یک مفهوم عام اشاره کرده ایم و این موضوع برای ساختمان مسکونی تعریف خاصی دارد، برای یک هتل و یا دانشگاه و غیره هم تعریف خاص دیگری، به این خاطر که هر کدام از این ساختمان ها از لحاظ نیازها و الزاماتی که باید داشته باشد، فرق می کند.
وی گفت: در ساختمانهایی که در گذشته ساخته می شد بحث کاهش مصرف انرژی حال جدای از مباحث اعتقادی به خوبی مدنظر بوده است. در این ساختمان ها یک در اصلی بوده و بعد وارد هشتی می شدیم و بعد باز در دیگری که وارد حیاط می شده است و همین فضاها باعث می شده که انرژی کمتری هدر برود. اکنون ساختمان هایی که ساخته می شود یک در اصلی و در نهایت دو در دارد و برای کنترل و عدم انتقال سرما و گرما هیچ فکری نشده است و این اختلاف فشار هوا بین محیط داخل و خارج ساختمان باعث می شود که با هدررفت انرژی مواجه باشیم.
این فعال اقتصادی گفت: در حال حاضر وضعیت اکوسیستم در کشور خوب نیست با این حالِ بد دیگر نیازی هم به ادله علمی و استنادهای دانشگاهی ندارد. نیازی هم نیست که یک متخصص دلواپس مسائل زیست محیطی برای اثبات این وضعیت وخیم بودجه های عریض و طویل دولتی تعلق بگیرد و پروژه ملی تعریف کند.
وی بیان داشت: به همین سادگی و به همین زودی ها اکوسیستم ما مراحل هشدار و اخطار را رد می کند و ما می مانیم با آنچه کردیم. البته این نگرانی تنها مربوط به ممالک درپی توسعه نیست، ممالک جهان اول یا به قول امروز توسعه یافته هم به شدت این نگرانی ها را با خود دارند، اما در همه لایه های شهری درجستجوی اقداماتی هستند تا این نابودی را به تعویق بیندازند.
فعال اقتصادی ادامه داد: آینده ایی که درباره بسیاری اتفاق خواهد افتاد و درباره ما نیز محتمل است. یکی از راههایی که این نابودی را به تعویق چندین دهه ایی می اندازد ایجاد و احداث ساختمان های سبز است که به قولی عامل تامین آرامش و سلامت انسان به شمار می رود.