مرضیه حدیدچی در سال ۱۳۱۸ در شهر همدان متولد شد و در خانوادهای مذهبی و فرهنگی رشد و نمو کرد. تحصیلات خود را از مکتب خانه آغاز و از معلومات پدرش در یادگیری قرآن و نهج البلاغه بهره فراوان برد.
کتاب خاطرات مرضیه حدیدچی (دباغ) به نام "زنی از تبار الوند" به کوشش و قلم خانم مونا اسکندری چاپ دوم به همت "بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس استان همدان" و همکاری امور بانوان استانداری همدان رونمایی شد.
در این کتاب زندگینامه و خاطرات این بانوی مبارز با قلمی ساده و رسا نوشته شده و خواندن این کتاب برای زنان و بانوان جوان خالی از لطف نیست.
در حاشیه این رونمایی با دختر پنجم این بانوی مبارز و سر سخت مصاحبهای داشتیم که باهم میخوانیم .
حکمیه دباغ با اشاره به خصوصیات اخلاقی مادرشان گفت: مادر خصوصیات اخلاقی بارز و خاص خودش را داشت اکثر زنان خصوصیات فرزند دوستی، همسر دوستی و ... را دارند، ولی برای زنی که خصلت و روحیه نظامی گری دارد برای خیلیها پذیرش این مطلب سخت بود که خانم دباغ اینقدر رئوف باشد و خصوصیات یک مادر فداکار و همسر مهربان را نیز داشته باشد زنی با خصوصیات و اخلاق مردانه ودرعین حال عواطف زنانه کمی عجیب به نظر میرسد، ولی در واقع مادر ما دارای چنین خصوصیاتی بودند.
وی با بیان اینکه مادر با همه به قدری با عطوفت و مهربانی رفتار میکرد با کوچک و بزرگ و هر سنی با فراخور حال طرف رفتار میکرد، افزود: یکی از دلایلی که مادر در بین همه محبوبیت داشت به دلیل رفتارهای مهربانانه اش بود.
دباغ با اشاره به خاطراتش از مادر خاطر نشان ساخت: به طور مثال زمانی که بچهها و نوهها در مدرسه کارنامه قبولی میگرفتند ابتدا به سراغ مامان مرضیه میرفتند، چون میدانستند که حتما تشویقی خواهند داشت و جایزه خواهند گرفت و مادر همه جایزهها را به فراخور حال و نیاز هر کسی فراهم میکرد.
فعالیتهای اجتماعی یک زن منافاتی با دیگر مسئولیتهایش از قبیل وظایف همسری و مادری ندارد
وی با بیان اینکه وقتی از یک خانم به عنوان یک فرد نظامی یا سیاسی یاد میشود همه ابعاد زندیگیش همواره تحت تاثیر این نظامی گری قرار می گیرد، یاد آور شد: در حالی که مادر اینگونه نبود و تمامی ظرافتهای زنانه گری اش را در زندگی شخصی اش داشت و در امر خانه داری بسیار با سلیقه و در آشپزی همیشه سعی میکرد از ابداعات خودش استفاده کند و ایشان هر کاری را در جای خودش انجام میداد و در کنار تمام فعالیتهای اجتماعی که داشت مادری مهربان و همسری نمونه بود و از ایشان یاد گرفتیم که فعالیتهای اجتماعی یک زن منافاتی با دیگر مسئولیتهایش از قبیل وظایف همسری و مادری ندارد.
مادر همیشه به دنبال جاودانه شدن نام پدر بود
حکیمه دباغ در پایان متذکر شد: مادر به خاطر علاقه زیادی که به پدر داشت و در فعالیتهای اجتماعی و نظامی و سیاسی همواره از حمایتهای پدر برخوردار بود و به خاطر همین نام خانوادگی خودش که حدیدچی بود را به "دباغ" به فامیلی پدرم تغییر داد و چون پدر در تمامی این مسیر مبارزه با ایشان بود، سعی داشت نام پدر جاودانه شود.
لازم به ذکر است علاقمندان می توانند جهت تهیه این کتاب به صورت مجازی به آدرس اینستاگرامی
instagram.com/mr_book2018 مراجعه نمایند.