تعدد انحصاری شبکه هایی با اسامی فانتزی اگرچه در نگاه اول می تواند در ارزیابی عملکرد رسانه ملی آماری اغوا کننده باشد برای منابع قدرت ، اما هنگامی که با دیدی عمیق تر نگریسته می شود ماهیت اصلی آن آشکار تر شده و آینده ای غیر قابل کنترل برای آن در ذهن کسانی که آشنایی نسبی با رسانه دارند ترسیم می کند .
از یک منظر داشتن تنوع شبکه های تلوزیونی می تواند فرصتی برای نگهداشت مخاطب ، پای رسانه ملی باشد؛ اما این ساده انگارانه ترین تحلیل از مزایای وجود در تنوع شبکه های رسانه ای است چرا که وقتی تولید هدفمند و فاخر و مبتنی بر نیاز مخاطب نباشد به تدریج این شبکه ها تبدیل به یک کانال مشروع و قانونی برای نفوذ مفاهیم نامشروع در ذهن مخاطب می شود ؛ مفاهیمی که شبکه های غیر وطنی قصد انتشار آن را در فضای فرهنگی و تربیتی جامعه ما دارند ! در حالی که بر اساس فرمایش مقام معظم رهبری یکی از اهداف اساسی راه اندازی ررسانه ملی توجه به تربیت دینی بوده است.
اصل اساسی در باب اداره رادیو و تلویزیون این هدفهاست :
هدف در صداوسیمای جمهوری اسلامی تاثیر گذاشتن بر روی انسان‌ها وکشاندن آنها به سمت آن انسانی است که اسلام و بینش انقلاب اسلامی می‌خواهد آن انسان را بسازد و به وجود بیاورد (بیانات در دیدار با اعضای گروه تاریخ رادیو، هشتم بهمن سال هفتاد)
صداوسیما باید کوشش کند که مردم متدین بشوند و یکی از وظایفی که آقایان باید واقعاً به آن توجه داشته باشند این است که متدین ساز باشند یعنی کاری بکنند که شنونده يا بيننده بر اثر صحبت آنان حقیقتاً به صورت عمیق متدین بشود ...
( بیانات در دیدار بامسئولان صداوسیما، هفتم مردادماه سال شصت و نه)
اگرچه هر یک از شبکه های تلوزیونی رسانه ملی از حیث شکل و محتوای برنامه هایی که پخش می کنند بصورت مستقل و مجزا جای بحث دارند لیکن برخی برنامه ها آنقدر تاثیرات منفی دارند که در جواب کسانی که به عنوان مشاوره سراغ آدم می آیند نمی شود شبکه ای را برای تماشا توصیه کرد!!
از کارتون های تمام اکشن شبکه پویا بگیرید که باعث پریشانی خاطر کودکان می شودتا سریال های تکراری و ویرانگر شبکه های مختلف که سخت مشغول ترویج سکولاریسم فرهنگی در بین مخاطبین اندک خود هستند .
همچنانکه می دانیم ، یکی از کارکردهای رسانه آموزش است و یکی از بهترین شیوه های آموزشی متداول در دنیا ، آموزش های مبتنی بر تفریح و سرگرمی است به نحوی که مفاهیم مورد نظر در لابلای جملات و دیالوگ ها و ترانه های خوش ساخت گنجانده می شود تا به جای خود بتواند تاثیر مورد نظر را بر مخاطب بگذارد ؛ روشی که سازندگان انیمیشن های پخش شده ودر حال پخش رسانه ملی که نقش عمده ای در معرفی شخصیت های کارتونی غربی و شرقی انرا دنبال می کنند و به وضوح می توان تاثیر مخرب آنرا بر رفتار کودکان و نوجوانان مشاهده کرد .
مقام معظم رهبری در این خصوص فرمایش بسیار دقیقی دارند:
« ... در این زمینه، بارها و سالهامطالبى گفتهایم. من مى بینم گاهى اوقات در فیلمهاى خارجى پخش شده، پیامهاى فرهنگى و گاهى پیامهاى دینى عجیبى وجود دارد که انسان اصلاً احساس هم نمى کند. هنراین است که انسان مطلب را به شیواترین شکل و به مؤثرترین نحو بیان کند؛ اما هیچ در طرف مقابل حالت امتناع به وجود نیاورد.»
گویی قرار بوده است برای آموزش غیر مستقیم سبک زندگی غرب محصولات رسانه ای جذاب و مخاطب پسند و رسانه ملی مأمور انتشار رایگان آن در بین خانواده های ایرانی بوده است و این واقعیتی است که قطعا به مذاق مدیران رسانه خوش نخواهد آمد.
رسانه ، محمل است ؛ محملی برای رساندن پیام به مخاطب ،حال اگر هزینه داشتن رسانه را ما پرداخت کنیم و عمده پیام های ارسال شده از آنِ کسانی باشد که از ما نیستند، پرداخت این هزینه های گزاف و ایجاد بستری برای رسیدن پیام های مسموم به مخاطبین چه توجیهی می تواند داشته باشد؟
به اعتقاد مارشال مک لوهان در عصر ارتباط الکترونیک و دهکده جهانی ، گلوبالیسم توانایی مانایی و میرایی فرهنگ ها را به سنگ محک می کشد؛ به عبارت دیگر فرهنگی که نتواند در رسانه حضور داشته و خود را ارائه دهد محکوم به مرگ است و بر عکس ، فرهنگی می تواند توان عرض اندام داشته باشد که بتواند در رسانه حضور فعال و پویا داشته باشد . با این توضیح به نظر می رسد رسانه ما چندگام عقب تر از این شاخص هم واقع شده است به این معنا که نه تنها نتوانسته است الگویی ملموس از فرهنگ ناب تمدن اسلامی را به جهان عرضه کند بلکه همیار فرهنگ هایی است که حضور در رسانه های خودشان آنها را ارضاء نکرده و هماکنون از ضعفدانسته یا نادانستهمدیریت فرهنگی و رسانه ای کشور ما بهره برده و بدون کوچکترین دفاع در منازل خانواده های ایرانی حضور پیدا کرده اند .
رسانه ظرف است برای مظروفِ مغفولی به نامتمدن بزرگ اسلامی و ایرانی که می توانست و می تواند تصویری غیر از آنچه امروزه افکار عمومی نسبت به رسانه ما دارند برای همگان نمایش دهد.