سرمایه گریزی ناشی از عدم اهتمام مسوولان است

پرونده سرمایه گریزی از اصفهان در حالی بسته می‌شود که همچنان دیدگاه مسوولان کلان استان، نشان از گسترش روزافزون این پدیده در پایتخت دوم ایران دارد. در بررسی این پدیده از دیدگاه اعضای اتاق بازرگانی، شورای شهر و نمایندگان مجلس اصفهان به این نتیجه رسیدیم و راهکارهای آنان را که عمدتا بر حفظ مزیت‌های طبیعی استان، تاکید بر تحول بستر اداری، تاسیس موسسات مالی توانمند برای جذب سرمایه‌های در گردش استانی ، تغییر نگاه فرهنگی به مقوله سرمایه‌گذاری و شخص سرمایه‌گذار استوار بود را عوامل برجسته شکل‌گیری این رخداد دانستیم.
رضا برادران عضو اتاق بازرگانی معتقد است که این امر تا حدی مهم است که برخی آن را در لیست معضلاتی که اوضاع اقتصادی را تهدید می‌کند، قرار می‌دهند چراکه خروج سرمایه از یک استان به استان مجاور موجب تضعیف استان مبدا و در مقابل قدرت‌گیری استان مقصد می‌شود و اگر این رویه نادرست تداوم یابد، پایه‌های اقتصادی این استان را متزلزل خواهد کرد و به ورطه نابودی خواهد کشاند.
در این گفت و گو با عباس مقتدایی نماینده شهراصفهان در مجلس شورای اسلامی باز هم این بحث را از همان نگاه مورد کنکاش قراردادیم. نگاهی که با صراحت معتقد بود که مدیریت کلان استان اصفهان علی‌رغم همه تلاش‌ها هنوز هم اشراف دقیق و جامعی نسبت به قابلیت‌های و مزیت‌های رقابیتی این شهر ندارند.

بسیاری از کارشناسان معتقدند امروز اصفهان با پدیده سرمایه‌گریزی روبه‌رو شده است. تا چه اندازه به شیوع این پدیده در استان اصفهان اعتقاد دارید؟
در سال‌های گذشته در اصفهان روندی شکل گرفته که هجوم سرمایه برای سرمایه گذاری به هیچ‌وجه مشاهده نشده و برعکس روند خروج سرمایه‌ها از استان به خوبی قابل مشاهده است. بسیاری از زیرساخت‌هایی که در سایر نقاط کشور به واسطه سرمایه‌گذاری‌های بخش خصوصی انجام گرفته در استان اصفهان در سال‌های گذشته رخ نداده است و برای همین بخشی از امکانات زیر ساختی و بخشی از سرمایه گذاری‌ها انجام نشده است. برای مثال مسایل مربوط به راه، حمل و نقل، گردشگری، کشاورزی، صنایع تبدیلی و حتی بخش‌هایی که می‌توانست با کمک‌های دولتی صورت گیرد مثل زیرساخت‌های فرودگاهی و آموزش و پرورش هیچ کدام در استان اصفهان به نحو مطلوب انجام نشده است.
فکر می‌کنید علت وقوع این مشکلات و گریز سرمایه‌ها از استان اصفهان چیست؟
یکی از دلایل عمده مشکلات سرمایه گریزی عدم اهتمام جدی از سوی مسوول کلان استان به ویژه استاندار و معاونان وی در سال‌های گذشته است. در حال حاضر نیز اعتقاد دارم که معاون برنامه‌ریزی، عمرانی و سایر معاونت‌های استانداری باید به سرعت نواقص سال‌های گذشته را برطرف کنند.
نگاه سلیقه‌ای در مدیرکل و کارشناسان مربوطه اقتصاد و دارایی استان به موضوعاتی که در سایر شهرستان‌ها و استان‌ها با رویکرد سهل‌تری مواجه شده است یکی از علل این پدیده نامطلوب است. همچنین نگاه‌های سلیقه‌ای و دور از منطق از جانب سازمان‌هایی مثل صنعت و معدن استان و اداره راه و ترابری سبب شده تا سرمایه‌گذاران احساس کنند که سرمایه‌گذاری در اصفهان سخت است و مراحل بروکراسی آن بسیار دست و پاگیر است. باید این نگاه به سرعت توسط برنامه‌ریزان استان با انجام اقدامات عملی برطرف شود.
یعنی معتقدید که سرمایه گذاری در اصفهان امنیت ندارد؟
در استان اصفهان امنیت سرمایه‌گذاری وجود دارد، اما زمینه‌هایی برای شکل‌گیری سرمایه‌گذاری آن‌گونه که مطلوب است وجود ندارد. سرمایه‌گذارانی که سال‌های قبل نسبت به ایجاد برخی سرمایه‌گذاری‌ها اقدام کرده‌اند در امنیت هستند اما شرایط برای تداوم فعالیت‌ها و توسعه و گسترش آنها و همچنین زمینه‌سازی برای سرمایه‌گذاری‌های جدید کمتر وجود داشته است. این نقیصه در استان اصفهان باید با جدیت برطرف شود و همه دستگاه‌ها در این خصوص اهتمام جدی بورزند و برای ایجاد این روحیه و پدیدآوردن این عزم شخص استاندار و معاونان وی با جدیت پیش قدم شوند.
عمده فعالان اقتصادی استان از نحوه اعطای تسهیلات بانکی دل خوشی ندارند. راه حل شما برای رفع این مشکل چیست؟
در استان اصفهان مجموعه‌های مالی و اعتباری متعددی وجود دارند اما یکی از ضرورت‌های ما نظارت بر نحوه عملکرد در این بخش است. عمدتا گلایه‌های زیادی از سوی فعالان عرصه تولید در خصوص عملکرد بانک‌ها گزارش داده می‌شود. مطالبه عمومی و تقاضای عمده فعالان عرصه اقتصاد اعم از تولیدکنندگان و کارفرمایان و حتی اصناف تغییر نگاه مدیران بانک‌ها و ایجاد زمینه‌های سهل‌تر مشابه سایر نقاط کشور است. در اصفهان یک نگاه بسیار سخت‌گیرانه در مدیریت‌های بانکی قرار دارد که اگر استاندار و معاونان وی در حوزه برنامه‌ریزی به نحو شایسته ورود پیدا کنند، امکان و زمینه رفع مشکلات وجود دارد.
چرا مردم و صاحبان سرمایه‌های کوچک بازار هم سرمایه خود را در سایر استان‌ها می‌برند؟
مردم اصفهان به جهت گلایه‌های جدی و ناراحتی‌هایی که از بروکراسی‌های اداری، مالیات، بیمه، موانع و مشکلاتی که شهرداری بر سر راهشان می‌گذارد انگیزه‌های خود برای کار، تولید و سرمایه‌گذاری را از دست داده‌اند. متاسفانه مردم اصفهان به خاطر همین مشکلات به آرامی در حال انتقال سرمایه‌های خود از اصفهان به سایر استان‌هایی که پذیرایی بیشتر و بهتری از آنها می‌کنند، هستند. به نظر می‌رسد وقت آن رسیده است که همه مسوولان و برنامه‌ریزان دوراندیشی کنند چرا که اگر دیر به فکر بیفتیم بخشی از سرمایه موجود استان را از دست خواهیم داد.
گام اول برای شروع جذب سرمایه‌ها در استان چیست؟
به نظر می رسد ایجاد بستر اداری مناسب برای ورود سرمایه‌گذاران گام اول است و اگر این گام اول اتفاق بیفتد در درون خودش ایجاد تسهیلات و انجام سایر مقدمات نیز اتفاق خواهد افتاد. اگر گام اول را درست برداریم گام‌های بعدی به طبع آن برداشته خواهد شد.
بسیاری از کارشناسان صنعت گردشگری را تنها صنعت مزین دار امروز اصفهان قلمداد می‌کنند. فکر می‌کنید برای استفاده از مزیت‌های این صنعت باید چه تمهیداتی در نظر گرفت؟
استان اصفهان به علت قرار گرفتن در مرکز کشور و شبکه شاهراهی مواصلاتی در زمینه حمل و نقل کالا، بار و مسافر ظرفیت‌های خوبی دارد. همچنین به جهت مناطق حاصلخیز کشاورزی در زمینه کشاورزی و تولید محصولات استراتژیک پتانسیل دارد. از طرفی به جهت برخورداری از پیشینه فرهنگی و تاریخی در زمینه گردشگری می تواند رشد چشمگیری داشته باشد. همچنین به جهت دانشگاه‌های بزرگ در زمینه علمی و آموزشی و پژوهشی توانمند هستیم. به سبب دارا بودن مراکز بزرگ بیمارستانی در زمینه پذیرش بیماران از سایر استان‌ها و حتی سایر کشورها ظرفیت بالایی دارد. پس ما در همه حوزه‌های گزدشگری پتانسیل بسیاری داریم اما مشکلات حوزه گردشگری؛ یک سر در دولت دارد و سر دیگر آن در استان است. موانع و مشکلات این بخش باید در کنار یکدیگر حل شوند.
به نظر من مدیریت کلان استان اصفهان و سایر مدیران علی‌رغم همه تلاش‌ها هنوز اشراف دقیق و جامعی نسبت به قابلیت‌های استان اصفهان ندارند. این‌که امروز بیش از ٦٤هزار واحد تولیدی دامداران استان همچنان مشکل دارند، و این مشکلات در سطح استان حتی شنیده هم نمی‌شود و مجبوریم از طریق شخص رییس جمهور و رییس مجلس مسایل آنان را دنبال کنیم نشان دهنده این است که درک عمیقی از توانمنندی‌ها و ظرفیت‌های اصفهان در استان وجود ندارد. به مشکلی که برای دامداران اشاره کردم سایر مشکلات در زمینه حمل و نقل، آموزش، پژوهش، کشاورزی، کارخانه‌ها و مراکز مختلف صنعتی را نیز اضافه کنید.