به گزارش تابناک قزوین و به نقل از ایسنا، داود معماری ضمن تبریک میلاد با سعادت امام رضا (ع) اظهار کرد: معصومین (ع) در کلیات و ارزش‌ها و سیره اصلی کاملاً با یکدیگر هماهنگ و یکسان عمل کرده‌اند و تنها ممکن است به جهت تفاوت مقتضیات زمان، اندک تفاوتی در شیوه اجرایی آن‌ها وجود داشته باشد. امام رضا (ع) علاوه بر پیگیری مسائل سیاسی و اجتماعی در دوران خود همواره در تلاش بود تا اسلام واقعی با قرائت اهل بیت (ع) را بین مردم ترویج و مباحث اخلاقی و اعتقادی و زیست مؤمنانه را به مردم معرفی کند و با سیره و روش خود مباحث دین را عملاً به مردم آموزش دهد.
عضو هیئت علمی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) در ادامه به موضوع نقش امام رضا (ع) در شکل‌گیری تمدن اسلامی پرداخت و بیان کرد: تمدن جلوه‌های مادی و فنی و پیشرفت علمی جامعه است که فرهنگ مقدم بر آن است و هر تمدنی برای ماندگاری خود و استقرار و تأثیرگذاری باید با فرهنگی غنی و قوی توام باشد. در طول تاریخ هم معمولاً تمدن‌هایی که از پشتوانه فرهنگی غنی برخوردار نبودند دوام نیاورده‌اند.
وی گفت: ثامن‌الحجج (ع) در راستای شکل‌گیری و پیشبرد تمدن اسلامی تأکید ویژه بر موضوع فرهنگ داشتند؛ فرهنگی که عبارت است از باور‌های جامعه و سنت‌ها و آداب و رسوم جامعه که شامل اخلاق و مباحث اعتقادی و باور‌ها و سنت‌هاست و امام تلاش کرد که اعتقادات مردم منطقی و منطبق با وحی باشد و از سوی دیگر اخلاق مردم منطبق با اخلاق معصومین و فطرت پاک انسانی شکل بگیرد و همواره با سنت‌های غلط و خرافی مبارزه و سنت‌های ارزشمند را تقویت می‌کردند.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: امام رضا (ع) با تقویت یارانش سعی می‌کرد برای پیشبرد تمدن اسلامی ابتدا فرهنگ قرآنی را تقویت کند. امام رضا (ع) بر موضوع علم دوستی و دانش‌پروری تأکید داشتند و پس از دوران ایشان بود که «نهضت ترجمه» به وجود آمد و مسلمانان کتاب‌های کشور‌های دیگر همچون یونان و ایران را ترجمه کردند و دو تا سه قرن پس از امام رضا (ع) دوران شکوفایی تمدن اسلامی است.
وی خاطرنشان کرد: در بین ائمه معصومین بیشترین مباحثات و مناظرات با بزرگان سایر ادیان و مذاهب توسط امام رضا (ع) به ثبت رسیده است. در دوران خلافت مأمون که امام رضا (ع) به ظاهر در جایگاه ولایتعهدی قرار داشتند ارباب ادیان الهی همچون علمای یهود و مسیحیت و زرتشتیان و حتی ادیان غیرالهی آیین هندو و برهمایی به مرو آمده و با امام رضا (ع) وارد مباحثه می‌شدند.
معماری با بیان اینکه انگیزه امام رضا (ع) از این جلسات محکوم کردن و باطل کردن آن‌ها نبود، گفت: حضرت به دنبال ایجاد تفرقه و جنگ و درگیری نبودند بلکه در تلاش بودند تا از طریق مناظرات صلح و آرامش و همدلی را ایجاد کنند. امام در زمان بروز تفاوت‌ها و اختلافات با احترام با آن‌ها برخورد می‌کردند و با عقلانیت پاسخ می‌دادند و نکته جالب آن است که پاسخ سؤالات طرح شده از سوی ادیان را از دل کتاب‌های آئین آن‌ها یافته و شرح می‌دادند.
عضو هیئت علمی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) در پایان گفت: مباحثات حضرت مستدل و محترم بود که در پایان یا پیروان ادیان تسلیم شده و به حضرت و دین آسمانی او ایمان می‌آوردند و یا به مقام علمی ایشان اعتراف کرده و احترام می‌گذاشتند و جذب شخصیت امام رضا (ع) می‌شدند.