تاریخ قویا اشاره می کند که وقتی اسکندر مقدونی به آسیا قدم گذاشت از جاده های شاهی ایران که چهار ارابه می توانست با هم در آن حرکت کنند استفاده می کرد و آن جاده ها به نوشته منشی اسکندر، از استحکام فراوانی برخوردار بود و این جاده هایی بود که کوروش دویست سال قبل از حمله اسکندر ساخته بود. (نقدی وند، عزیز. ۱۳۸۸)
به گزارش تابناک ، یکی از شهروندان مشگین شهری با ارسال یادداشتی به سایت خیاو نیوز، سئوالی را مطرح کرده است که در اینجا بصورت خلاصه بازنشر می شود.
این شهروند مشگین شهری می پرسد چرا در کشوری مانند ایران با شکوه و عظمت تمدنی دیرینه؛ بعد از گذشت حدود هشت سال از شروع عملیات اجرایی مرحله اول بزرگراه مشگین شهر – اردبیل که حداکثر ۱۵ کیلومتر طول دارد، این پروژه هنوز به اتمام نرسیده است. آن هم علیرغم آمار بالا و تاسف برانگیز تصادفات و تلفات انسانی در این مسیر؟!
بحث دیگر این است که به چه دلیل بخش های مختلف اجرای پروژه (پل سازی، اجرای زیرگذر و روگذر، حل و فصل موضوع معارضین و …) علیرغم زیرسازی و آسفالت ریزی قسمت اعظم پروژه (نزدیک به دو سال) از بدو شروع تا بحال، از حداقل هماهنگی برخوردار نبوده است؟ واقعیت این است که وضعیت موجود مغایر با اصول طراحی و مدیریت کنترل پروژه است.
از مصادیق این ناهماهنگی می توان از موارد زیر نام برد:
- شروع نشدن و مبهم بودن نحوه اجرای اتصال تقاطع وراغول – قره درویش – مشگین – اردبیل
- عدم زیرسازی حدود ۱۰۰ متر در جلوی جایگاه سوخت چند منظوره فتاحی که اخیرا” توسط خود اداره راه و شهرسازی مشگین شهر در دست اجراست!
- تاخیر در اجرا و عدم اتمام پل روگذر سه راهی لگران
- تاخیر در اجرا و عدم اتمام پل زیرگذر تقاطع آلنی- بیجق – مشگین – اردبیل
- مبهم بودن نحوه ورود و خروج در سه راهی های روستاهای کوربلاغ، سواره، قره قیه، کنگرلو و همچنین شهرک صنعتی بعد از بهره برداری از بزرگراه.
شاید بی ربط نباشد با این همه اوصاف، این پروژه را پروژه تاخیری – فرسایشی بنامیم که البته صحت و سقم آنرا باید در پشت صحنه این ماجرا جست و شاید هم جواب این سوالات، ما را به سرمنشاء تراژدی جانسوز تلفات انسانی ناشی از تصادفات این جاده بی رحم! رهنمون سازد، که گویا جنگی مابین مردم مشگین شهر و این جاده در حال انجام است. البته تلفات بصورت یکطرفه !!!
آیا وضعیت اقتصادی کشور در عدم بهره برداری بموقع پروژه دخیل بوده است؟ و آنهم برای ۱۵ کیلومتر جاده!
آیا مدیریت و کنترل پروژه ضعیف بوده است؟
آیا پیمانکار مجری فاقد توان اجرایی لازم بوده است؟
آیا عمدا” و یا سهوا” چوب لای چرخ اجرای پروژه گذاشته می شود؟!
و شاید جواب بحث ما در دل این داستان باشد:
این داستان در مورد چهار فرد به نام های همه کس، یک کس، هرکس، هیچ کس است. هنگامی که یک کار مهم باید انجام شود، همه مطمئن هستند که یک کس آن را انجام خواهد داد. هر کس می توانست آن کار را انجام دهد، اما هیچ کس آن را انجام نداد. یک کس به این خاطر عصبانی شد چون این وظیفه همه بود. همه کس فکر کردند هر کس می توانست از عهده آن کار برآید، اما هیچ کس نفهمید که همه کس آن را انجام نخواهد داد.
در نتیجه هر کس، آن چیزی را که هر کس باید انجام می داد، انجام نداد.
مردم استان و به ویژه اهالی مشگین شهر از مسئولان انتظار دارند در سال جدید این پروژه فرسایشی بزرگراه اردبیل – مشگین شهر را بالاخره تکمیل کنند.