روزنامه آرمان درباره نحوه هزینه پول‌های بلوكه‌شده نوشته است: در پسا برجام بخشي از منابع بلوكه شده و درگير ايران در كشور‌هاي مختلف آزاد شد كه مديريت آن مي‌تواند در راستاي توليد و اشتغال و صادرات اثرگذار باشد. درباره وجوه آزاد شده مي‌توانيم دو نگاه داشته باشيم. نگاه سياسي كه مربوط به رضايت مقطعي مردم و هزينه‌هاي مصرفي و كوتاه‌مدت شهروندان مي‌شود. نگاه ديگر نگاه اقتصادي است كه در آن به بازگشت سرمايه توجه مي‌شود. به عنوان مثال اگر كارخانه، فناوري و كالاي سرمايه‌اي وارد كشور شود به اين معناست كه به دنبال اشتغال و صادرات هستيم، اما اگر به دنبال كالا‌هاي مصرفي باشيم نشان‌دهنده آن است كه به دنبال مديريت بازار در راستاي كيفيت و قيمت هستيم كه اين نوع نگاه پايدار نيست.آنچه از دولت انتظار مي‌رود آن است كه ميزان ميليارد دلار‌هايي كه به كشور وارد مي‌شود، صرف اموري شود كه به پايداري اشتغال و توليد و افزايش صادرات منجر شود. اگر دولت تسليم سياسيون شود و تحت عنوان آينده انتخابات، انبار‌هاي كشور را پر از كالا‌هاي مصرفي كند، دو ضرر به اقتصاد كشور وارد مي‌شود. يك ضرر به توليد‌كنندگان كالا‌ها در داخل كشور به دليل ميزان توليد، تنزيل قيمت بدون در نظر گرفتن هزينه‌هاي تمام‌شده است. ضرر ديگر در رابطه با سه تا هشت ميليون بيكاري است كه در كشور وجود دارد. دولت بايد براي ابراز صداقت خود، رويكرد استفاده بهينه از منابع ايجادشده را در دستور كار خود قرار دهد. به عنوان مثال در رابطه با افزايش توليد، افزايش ظرفيت، توسعه واحد‌ها و حمايت از توليد بخش كشاورزي اين منابع جايگاه خود را پيدا كنند. اين وجوه مي‌تواند صرف بعضي از پروژه‌هاي نيمه كاره در كشور شود، چرا كه برخي از اين پروژه‌ها مي‌توانند اثر آني در فناوري و امور دانش بنيان يا منابعي از اين دست داشته باشد. از دولتي كه ادعاي تدبير دارد، انتظار مي‌رود منابع را با روزمرگي هزينه نكند، بلكه تدبير يعني آينده‌نگري را چاشني انتقال منابع قرار دهد و درگير گروهي كه در جامعه به تقاضا از راه مصرف‌زدگي مي‌پردازند نشود.
منبع: تابناک