به گزارش
تابناک اصفهان، بعد از انتشار گزارشی در خصوص وضعیت مقبره کاوه آهنگر و عدم توجه به این میراث فرهنگی کشور، حمیدرضا لطفی بخشدار بخش مرکزی چادگان از تعلل مسئولان و کارشناسان سازمان میراث فرهنگی برای ثبت ملی مقبره کاوه آهنگر انتقاد کرد و در گفتگو با
تابناک گفت: بنای داخلی آرامگاه کاوه آهنگر قدمتی 700ساله دارد و مربوط به دوران ایلخانی است و باید هرچه سریعتر در فهرست آثار ملی ثبت شود و بودجه های لازم برای ترمیم و نگهداری بنا اختصاص یابد.
وی در این باره افزود: آرامگاه کاوه آهنگر پتانسیل زیادی برای جذب گردشگران داخلی و خارجی دارد و قطعا اقتصاد روستا را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
بخشدار بخش مرکزی چادگان همچنین به سخنان کارشناسان میراث فرهنگی درباره عدم ذکر نام کاوه آهنگر در کتب تاریخی به جز شاهنامه و در نهایت عدم ثبت مقبره در فهرست آثار ملی هم اشاره کرد و اظهار داشت: در کتاب _ وفیات الاعیان و انباءابناءالزمان مما ثبت بنقل او السماء او اثبته العیان_ که نوشته ابن خلکان اربیلی میباشد کاملا به نام کاوه اشاره شده و این مدرک خوبی برای ثبت مقبره کاوه آهنگر است.
وی همچنین به موضوع مهم پیگیری های مردمی هم اشاره کرد و گفت: مردم روستا باید خواسته های خود مبنی برثبت، مرمت و نگهداری های لازم از آرامگاه را به سازمان میراث فرهنگی کتبا اعلام کنند و خواستار حل مشکلات این بنای تاریخی باشند.
لزوم اطلاع رسانی و اعزام گردشگران خارجی به روستای مشهد کاوه و نگهداری از چهار شیرسنگی که در حاشیه بنا هستند هم از دیگرخواسته های بخشدار چادگان از سازمان میراث فرهنگی می باشد.
و این درحالی است که کارشناسان میراث فرهنگی استان اصفهان از جمله حبیب حیدری مسئول نمایندگی سازمان میراث فرهنگی در چادگان به تابناک می گوید: ثبت این آرامگاه در فهرست آثار ملی به دلیل اینکه هیچ اثری از کاوه آهنگر در کتب تاریخی به جز در شاهنامه فردوسی نیست کاملا منتفی شده است و هیچ امکانی برای ثبت ملی این بارگاه وجود ندارد.
کاوه آهنگر در مشهد کاوه، مقبره ای ندارد. حتی سنگ قبرش هم جای مشخص و در معرض دیدن نیست. عکس زیر نشان می دهد که سنگ قبر کاوه، در پستوی یک امامزاده، پشت پرده و در کنار وسایلی کم ارزش، قرار دارد. اسطوره ای که می توان از مقبره او بهره برداری های زیاد فرهنگی و گردشگری کرد، پشت پستو رفته است. اکثر کسانی که پس از پرس و جو از محلی ها به اینجا می آیند تا مقبره کاوه را ببینند، در کمال تعجب با این صحنه روبرو می شوند. معلوم نیست سرنوشت بعدی این سنگ قبر چیست؟. گم شدن، دزدیده شدن و یا رها شدن در بیابان های اطراف. فاجعه آن جاست که کشورهای عربی از تندیس این اسطوره ایرانی استفاده می کنند و به آن افتخار!