به گزارش تابناک اصفهان، مطمئناً برخورداری مردم از این امکانات باعث نشاط و سلامتی جامعه می باشد و گسترش و دسترسی آسان به آن حق تک تک شهروندان است.
اما معضلی که در این زمینه، کشور با آن روبروست مسئله توزیع ناعادلانه امکانات ورزشی و تفریحی است، این موضوع مخصوصا در کلان شهری مانند اصفهان بیشتر به چشم می آید. به نحوی که اصفهان با جمعیت حدود 5 میلیون نفری خود، سرانه فضای ورزشی اش کمتر از 30 سانتی متر مربع است.
اما به گزارش ایرنا به گفته مدیرکل ورزش و جوانان استان اصفهان،میانگین سرانه فضاهای ورزشی در کل کشور 70/0 متر مربع است که استان اصفهان با این میزان فاصله زیادی دارد. محمدرضا محمدجواهری با اشاره به اینکه سرانه ورزشی استان اصفهان رتبه 26 کشوری و رتبه 23 کشوری با احتساب اماکن ورزشی سایر نهادها و سازمان ها را دارد گفته است: سرانه ورزشی هر فرد در قانون برنامه پنجم توسعه 2/1 متر مربع پیش بینی شده است اما این سرانه در اصفهان کمتر از 31/0 متر مربع می باشد.
کمبود امکانات ورزشی فقط به اصفهان ختم نمی شود، استان هایی مانند قزوین، سیستان و بلوچستان، خوزستان و زنجان نیز از پایین بودن سرانه امکانات ورزشی رنج می برند. به عنوان مثال خوزستان استانی ست که در سال های اخیر در عرصه ورزش، بسیار فعال بوده به طوری که تعداد زیادی از مدال آوران در سطح کشوری و حتی بین المللی از این استان بوده اند.
اردبیل نیز یکی دیگر از قربانیان بی تدبیری مسئولان ورزش است، به نحوی که این استان دارای پایین ترین نرخ سرانه امکانات ورزشی و تفریحی کشور می باشد. در حالی که این استان در ورزش همگانی مقام نخست کشور را داراست. گیلان نیز با وجود برخورداری از رتبه ششم در ورزش کشور، به لحاظ میانگین سرانه امکانات ورزشی در جایگاه بیست و سوم کشور قرار گرفته است، رتبه ای که با جایگاه ورزشی این استان، هیچ تناسبی ندارد.
شاید گناه همه این استان ها این است که پایتخت نیستند تا امکانات ورزشی در آن متمرکز باشد! بی شک مردم شهرهایی به جز تهران انتظار ندارند که به اندازه پایتخت، صاحب امکانات ورزشی باشند اما مطمئنا این توقع را از مسئولان ورزش کشور دارند که به تناسب جمعیت شهرشان، مجهز به امکانات ورزشی و تفریحی باشند. مسئولان ورزش کشور باید به خصوص توجه بیشتری به کلان شهرهایی مانند اصفهان، شیراز و اهواز که با آلودگی هوای بیشتری نسبت به شهرهای دیگر دست و پنجه نرم می کنند داشته باشند. زیرا آلودگی هوا باعث پایین آمدن کیفیت سلامتی مردم و در نتیجه باعث بیماری هایی می شود که فقط با ورزش می توان جلوی آنها را گرفت.
وزیر ورزش و جوانان همواره سیاست وزارتخانه ورزش و جوانان را توسعه متوازن امکانات و فضاهای ورزشی و جلوگیری از تمرکز امکانات در مناطق برخوردار دانسته است، اما این امر هیچگاه به طور کامل محقق نشده است. وی در یکی از مصاحبه های خود گفته است ((هر یک ورزشگاهی که ساخته شود، در یک زندان بسته می‌شود))، با توجه به این موضوع این سئوال مطرح می شود که ((چرا شهری به بزرگی اصفهان با وجود افتخار آفرینی های بسیارش در عرصه ورزش، باید در جمع استان هایی باشد که کمترین سرانه ورزشی را در کشور دارند؟)).
این اجحاف در حق اصفهان به قدری بوده است که چندی پیش صدای شورای شهر را هم در آورد و نسبت به این بی عدالتی اعتراض کردند. اما این اعتراضات و حق خواهی تا چه حد می تواند به ثمر بنشیند مسئله ای است که فقط بستگی به وزارت ورزش و جوانان دارد. فراموش نکنیم که 30 درصد جمعیت اصفهان را جوانان تشکیل می دهند، جوانانی که اگر زمینه تفریحات سالم و ورزش را برایشان فراهم نکنیم بی شک مخاطرات زیادی در کمین هستند تا آنها را به ورطه انحرافات اخلاقی بکشاند.