به گزارش تیتر شهر، فرونشست‌های سریالی پایتخت در هفته گذشته توجه رسانهها و کارشناسان بسیاری را به این مسئله معطوف کرده است و البته در این میان دیدگاه‌های سیاسی هم دراظهارات برخی مسئولان و نحوه پوشش خبری برخی رسانهها بی‌تاثیر نبوده است.
مسئولان شهری تهران این مسئله را با فرسودگی شبکه فاضلاب تهران و ترکیدگی لوله‌های شهری در ارتباط می دانند و مسئولان شرکت آب و فاضلاب نیز خواستار بررسی بیشتر موضوع از سوی کارشناسان برای اثبات این ادعای خود هستند که "همه فرونشست‌های تهران مرتبط با فرسودگی شبکه فاضلاب نیست".
این دوئل شهری تا جایی پیش رفته است که گویی صورت مسئله واقعی پاک شده است و در این میان این واقعیت و حق شهروندان است که در میان هیاهوهای رسانه‌ای و جهت‌گیری‌های سیاسی به جای موضع گیری تخصصی، گم می شود.
مازیار حسینی معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران در اظهاراتی منکر عبور مترو از یکی از محل‌های فرونشست زمین در تهران شده و حتی از پرداخت کمک مالی به شرکت فاضلاب تهران برای بازسازی شبکه‌های فرسوده سخن به میان آورده بود!. اظهاراتی که واکنش محمد پرورش مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب تهران را در پی داشت و در جواب حسینی گفت: بهتر است پولتان را برای «خرید دستگاه تی بی.ام» بگذارید تا تونل‌های مترو را دستی حفاری نکنید!.
این اظهارات نشان دهنده آن است که هیچ شاخص علمی و تخصصی برای تشخیص علت حوادث این چنینی حتی در پایتخت کشور ما هم در نظر گرفته نشده است تا در صورت بروز حوادث، تا مدت‌ها شاهد اظهارات سیاسی و به دور از نگاه تخصصی افراد نباشیم.
یکی از ابزارهای مهم در این زمینه که در صورت وجود می توانست تا حد بسیاری از تنش‌های اجتماعی و سیاسی این قضیه کم کند، نقشه جی. آی. اس (مختصات دقیق جغرافیایی) شبکه‌های زیر سطحی مرتبط بود که متاسفانه در شهر تهران با وجود وسعت و موقعیت جغرافیایی هنوز وجود ندارد.
وجود چنین امکانی می توانست زمان بررسی حادثه را کوتاه‌تر کرده و اتلاف وقت برای عدم شفافیت واقعیت که متاسفانه دامن همه حوادث در کشور ما را گرفته است، کم کند اما از یک سو نبود این امکان و از سوی دیگر عدم انجام عملیات لرزه نگاری و مطالعات ژئوفیزیک از دیگر خلاء‌های موجود در اجرای چنین پروژه هایی در شهر تهران است که احتمال وقوع حادثه را دو چندان کرده است.
حوادثی مشابه آنچه در هفته گذشته در تهران رخ داد را نمی‌توان جزو حوادث غیرمترقبه و پیش‌بینی نشده طبقه بندی کرد چراکه امکانات پیش‌بینی بروز حوادثی از این نوع به خوبی در دایره شهرنشینی فراهم شده و جای هیچ توجیهی را برای مسئولانی که در این راستا کم‌کاری کرده اند، باقی نمی‌گذارد.
هرچند این کم‌کاری از سوی مسئولان شهری به خوبی مشخص است اما حوادث اخیر نباید بار همه مسئولیت‌های شهری را متوجه شهرداری کند و آب و فاضلاب و دستگاه‌های مربوطه به بهانه درگیری افکار عمومی با پروژه‌های شهرداری در این خصوص، از انجام تکالیف خود در بهسازی شبکه فرسوده فاضلاب شهر تهران سربازند.
مسئولان شهری تهران این مسئله را با فرسودگی شبکه فاضلاب تهران و ترکیدگی لوله‌های شهری در ارتباط می دانند و مسئولان شرکت آب و فاضلاب نیز خواستار بررسی بیشتر موضوع از سوی کارشناسان برای اثبات این ادعای خود هستند که "همه فرونشست‌های تهران مرتبط با فرسودگی شبکه فاضلاب نیست".
این دوئل شهری تا جایی پیش رفته است که گویی صورت مسئله واقعی پاک شده است و در این میان این واقعیت و حق شهروندان است که در میان هیاهوهای رسانه‌ای و جهت‌گیری‌های سیاسی به جای موضع گیری تخصصی، گم می شود.
مازیار حسینی معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران در اظهاراتی منکر عبور مترو از یکی از محل‌های فرونشست زمین در تهران شده و حتی از پرداخت کمک مالی به شرکت فاضلاب تهران برای بازسازی شبکه‌های فرسوده سخن به میان آورده بود!. اظهاراتی که واکنش محمد پرورش مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب تهران را در پی داشت و در جواب حسینی گفت: بهتر است پولتان را برای «خرید دستگاه تی بی.ام» بگذارید تا تونل‌های مترو را دستی حفاری نکنید!.
این اظهارات نشان دهنده آن است که هیچ شاخص علمی و تخصصی برای تشخیص علت حوادث این چنینی حتی در پایتخت کشور ما هم در نظر گرفته نشده است تا در صورت بروز حوادث، تا مدت‌ها شاهد اظهارات سیاسی و به دور از نگاه تخصصی افراد نباشیم.
یکی از ابزارهای مهم در این زمینه که در صورت وجود می توانست تا حد بسیاری از تنش‌های اجتماعی و سیاسی این قضیه کم کند، نقشه جی. آی. اس (مختصات دقیق جغرافیایی) شبکه‌های زیر سطحی مرتبط بود که متاسفانه در شهر تهران با وجود وسعت و موقعیت جغرافیایی هنوز وجود ندارد.
وجود چنین امکانی می توانست زمان بررسی حادثه را کوتاه‌تر کرده و اتلاف وقت برای عدم شفافیت واقعیت که متاسفانه دامن همه حوادث در کشور ما را گرفته است، کم کند اما از یک سو نبود این امکان و از سوی دیگر عدم انجام عملیات لرزه نگاری و مطالعات ژئوفیزیک از دیگر خلاء‌های موجود در اجرای چنین پروژه هایی در شهر تهران است که احتمال وقوع حادثه را دو چندان کرده است.
حوادثی مشابه آنچه در هفته گذشته در تهران رخ داد را نمی‌توان جزو حوادث غیرمترقبه و پیش‌بینی نشده طبقه بندی کرد چراکه امکانات پیش‌بینی بروز حوادثی از این نوع به خوبی در دایره شهرنشینی فراهم شده و جای هیچ توجیهی را برای مسئولانی که در این راستا کم‌کاری کرده اند، باقی نمی‌گذارد.
هرچند این کم‌کاری از سوی مسئولان شهری به خوبی مشخص است اما حوادث اخیر نباید بار همه مسئولیت‌های شهری را متوجه شهرداری کند و آب و فاضلاب و دستگاه‌های مربوطه به بهانه درگیری افکار عمومی با پروژه‌های شهرداری در این خصوص، از انجام تکالیف خود در بهسازی شبکه فرسوده فاضلاب شهر تهران سربازند.