حسین عرفانی در گفت‌و‌گو با تسنیم اظهار داشت: با هدف ارتقاء امنیت غذا و تغذیه در استان همدان، واحد بهبود تغذیه جامعه معاونت امور بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی، مکمل یاری دانش‌آموزان با ویتامین D در سراسر استان اجرا می‌شود.
وی افزود: با توجه به شیوع گسترده کمبود ویتامین D در دختران نوجوان استان، برنامه مکمل یاری دانش‌آموزان دختر مقاطع اول و دوم متوسطه همزمان با آهن‌یاری در تمام مدارس استان اجرا می‌شود.
معاون امور بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی استان همدان تصریح کرد: در این برنامه ماهیانه یک عدد مکمل ۵۰ هزار واحدی ویتامین D به دانش‌آموزان مورد نظر داده می‌شود و سهم هر دانش‌آموز ۹ مکمل در سال است.
وی گفت: عملکرد اصلی این ویتامین در بدن، افزایش مؤثر جذب کلسیم از روده و انتقال آن به استخوان‌ها در راستای حفظ میزان کلسیم و فسفر پلاسما در محدوده نرمال آن است.
عرفانی بیان کرد: عوارض ناشی از کمبود به صورت راشیتیسم در کودکان، نرمی استخوان در بزرگسالان، ضعیف شدن ماهیچه‌ها، نا فرم شدن استخوان‌ها, تحریک‌پذیری سیستم‌های عصبی و عضلانی، تشنج و گرفتگی ماهیچه‌ها و در نهایت پوکی استخوان بروز می‌کند.
وی ابراز کرد: همچنین طرح آهن‌یاری در مدارس دوره اول و دوم متوسطه دخترانه همدان در راستای پیشگیری و کنترل کم‌خونی ناشی از فقر آهن در حال اجرا است و به همین منظور قرص‌های آهن در مهر ماه بین مدارس توزیع شده و از اول آبان ماه نیز این طرح در مدارس به اجرا در آمده است.
معاون امور بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی استان همدان عنوان کرد: رابطان بهداشتی دانش‌آموزان مدارس همواره رژیم غذایی و سلامت دانش‌آموزان را کنترل و بررسی می‌کنند اما به منظور پیشگیری و کنترل کم خونی ناشی از فقر آهن وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برنامه‌های شامل اجرای طرح آهن‌یاری، آموزش تغذیه و ایجاد تنوع غذایی، کنترل بیماری‌های عفونی و انگلی و غنی‌سازی مواد غذایی را در دستور کار دارد.
عرفانی با اشاره به اینکه گروه‌های در معرض خطر کم خونی شامل شیرخوران، کودکان زیر ۶ سال، دختران نوجوان و زنان در سنین باروری می‌شود، گفت: آهن یک ماده ضروری برای ادامه حیات و اساسی‌ترین ماده برای ساخت گلبول‌های قرمز خون است که باید با تدوین رژیم غذایی مغذی آهن مورد نیاز بدن را تأمین کرد.
وی افزود: کم خونی شایع‌ترین مشکلاتی است که در بیشتر دانش‌آموزان به دختران مشاهده می‌شود که متأسفانه کم‌خونی ناشی از فقر آهن و عوارض جبران‌ناپذیر آن سبب تأخیر رشد کودکان، کاهش قدرت یادگیری، کاهش ضریب هوشی، افزایش میزان ابتلاء به بیماری‌های عفونی، خستگی و ضعف، بی‌حوصلگی و بی‌تفاوتی می‌شود.
