یافته های یک پژوهش نشان می دهد سندروم روده تحریک پذیر یک اختلال شایع گوارشی است که 10 تا 20 درصد از مردم را شامل می شود و اغلب در دوران جوانی شروع می شود. همچنین در زنان 2 برابر مردان بروز می کند.
به گزارش ایسنا علامت اصلی این بیماری درد شکم، تغییر اجابت مزاج، اسهال، یبوست و به صورت متناوب یبوست و اسهال است که 80 تا 90 درصد مبتلایان مشکلات روحی روانی زمینه ای از قبیل اضطراب، افسردگی و وسواس دارند که این مطالعه با توجه به شیوع بالای سندرم روده تحریک پذیر در جامعه، نبودن برنامه یکسان درمانی برای کنترل بیماری و عدم تمایل بیمار جهت مراجعه به سرویس های روانپزشکی در موارد ارجاعی باعث شده که بیماری به صورت مزمن و عود کننده، پس از قطع دارو ایجاد شود که توسط دکتر همایون شیخ الاسلامی دانشیار دانشگاه علوم پزشکی قزوین و جمعی از همکارانش انجام شده است.
این مطالعه بر روی 297 بیمار مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر بر اساس معیارهای RomeIII مورد مطالعه قرار گرفته است.
153 بیمار مرد و 144 بیمار زن که بر خلاف سایر مطالعات جهانی اختلاف معنی داری دیده نمی شود. 58.9 درصد بیماران علایم غالب اسهال و 33 درصد با یبوست و 7.4 درصد علایم تناوب اسهال و یبوست داشتند.
60 درصد بیماران از داروی Mebevrine استفاده کردند و 36 درصد تحت درمان همزمان با Citalopram، 17 درصد با Flouxitine و 52 درصد بیماران تحت درمان همزمان داردوهای تری سیکلیک حلقوی بوده اند.
40 درصد بیماران با علامت غالب یبوست تحت درمان با Musylum بوده اند و 90 درصد بیماران از درمان رضایت داشتند ولی 62 درصد پس از قطع دارو از شروع علایم شاکی بودند. همچنین در این مطالعه 250 بیمار مطابق با 56 درصد عدم تمایل به معرفی به روانپزشک را داشتند.
یافته های این پژوهش حاکی از آن است که حداکثر شیوع بیماری سندروم روده تحریک پذیر در دهه سوم و سپس دهه چهارم زندگی بوده است.
خلاصه این مقاله در کتاب بیست و ششمین کنگره سالیانه جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران به چاپ رسیده است.
منبع: ایسنا
