به گزارش تابناک اصفهان، روزنامه های اصفهان در شماره های امروز خود به بررسی مسائلی همچون آخرین وضعیت رودخانه زاینده رود و بازی اصلاح طلبان و اصولگرایان پرداختند.
روزنامه اصفهان زیبا در خبری به نقل از شورای هماهنگی مدیریت به هم پیوسته حوضه زاینده رود اعلام کرد: زاینده رود زنده می ماند.
با تصمیم اعضای شورای هماهنگی مدیریت به هم پیوسته
منابع آب حوضه آبریز زاینده رود، آب این رودخانه در شهر اصفهان همچنان جاری میماند.مدیرکل
دفتر مدیریت منابع آب به هم پیوسته حوضه های آبریز فلات مرکزی، قره قوم و مرز شرقی
مدیریت منابع آب ایران با اشاره به آخرین وضعیت برنامه برداشت از سد زاینده رود، گفت:
بر اساس گزارش ها بارندگی در این حوضه بسیار بهتر از پیش بینی ها بوده و از ابتدای
مهرماه تا اردیبهشت در ایستگاه چلگرد به عنوان ایستگاه معرف آب ورودی به زاینده رود،
۱۵۸۴ میلیمتر بارندگی داشتیم که نسبت به متوسط
۴۴ ساله حدود ۱۳ درصد رشد داشت.مهرزاد احسانی با اشاره به برگزاری هفتمین نشست این شورا
که در روز یکشنبه به ریاست وزیر نیرو و با حضور استانداران چهارمحال و بختیاری، اصفهان
و یزد و همچنین معاونان وزارت صنعت، کشاورزی و کشور، نمایندگان صنف کشاورزان چهارمحال
و بختیاری و اصفهان و نماینده سازمان محیط زیست تشکیل شد، اظهار داشت: در این نشست
آخرین وضعیت منابع و مصارف حوضه آبریز زاینده رود بررسی شد و جنبه های مختلف پایداری
جریان آب در زاینده رود مورد بحث و گفت وگو قرار گرفت. وی با تاکید بر اینکه در فاصله
مهرماه تاکنون آب ورودی به این سد ۱۰۴۹ میلیون مترمکعب بوده که بسیار بهتر از پیش
بینی هاست، در خصوص وضعیت آورد رودخانه ها به سد زاینده رود گفت: در فاصله مهرماه تاکنون
آب ورودی به این سد ۱۰۴۹ میلیون مترمکعب بوده که بسیار بهتر از پیش
بینی هاست؛ چرا که با وضعیت خشکسالی حاکم بر منطقه، انتظار میرفت تاکنون آب ورودی به
سد حدود ۷۰۰ میلیون مترمکعب باشد، اما با افزایش بارش
ها، حدود ۳۴۶ میلیون مترمکعب بیشتر از برنامه ورودی داشته
ایم.احسانی تصریح کرد: وضعیت مناسب بارش ها و ورودی سد سبب شد که وزارت نیرو بتواند
به تعهدات خود در تامین آب شرب، کشاورزی و محیط زیست در حوضه اصفهان و چهارمحال و بختیاری
عمل کند، به ویژه برای کشاورزان شرق اصفهان که سال گذشته امکان تامین آب برای کشت خود
نداشتند، در سال جاری آبی طبق گزارش ها وضعیت کشت و کار بسیار مناسبی را داشته اند.این
مقام مسوول در وزارت نیرو با اشاره به بهبود وضعیت ورودی سد زاینده رود، گفت: با توجه
به حجم سد، پیش بینی میشود بتوانیم تدوام جریان زاینده رود به ویژه در شهر اصفهان را
داشته باشیم که برای این موضوع نیز تمهیداتی در نظر گرفته شد تا هم بتوانیم تامین آب
پاییز و زمستان سال آینده را تامین کنیم و آب مازاد ورودی را برای پایداری جریان آب
زاینده رود داشته باشیم.مدیرکل دفتر مدیریت منابع آب به هم پیوسته حوضه های آبریز فلات
مرکزی، قرهقوم و مرز شرقی مدیریت منابع آب ایران ادامه داد: بر همین اساس و طبق تصمیم
اعضای شورا قرار شد حداقلی از آب مورد نیاز برای تامین آب کشاورزی، شرب و صنعت پاییز
در نظر گرفته شده و با مراقبت لازم در زاینده رود و اصفهان پایدار باشد، ضمن اینکه
مراقبت ها و پایش های لازم از طریق دستگاه های اجرایی و محلی صورت گیرد؛ از جمله بر
کمک جهاد کشاورزی و استانداران برای جلوگیری از برداشت های غیرمجاز و مازاد بر پروانه
های بهره برداری و جلوگیری از کشت برنج تاکید شد.وی تصریح کرد: همچنین مقرر شد دستگاه
های اجرایی استان بر نحوه برداشت از رودخانه نظارت جدی داشته باشند تا همزمان بتوانیم
پایداری جریان آب در رودخانه زاینده رود در شهر اصفهان را داشته باشیم و هم بتوانیم
پاسخگوی نیاز کشاورزی، شرب و صنعت برای پاییز سال آینده باشیم.بر اساس این گزارش، در
نشست های پیشین این شورا مقرر شده بود رهاسازی آب از سد زاینده رود تا روز دهم خردادماه
ادامه داشته باشد، اما با توجه به وضعیت مناسب ذخیره آب در سد زایندهرود، با تصمیم
اعضای شورا قرار بر این شد جریان آب زاینده رود تحت نظارت و پایش اعضای شورا و همچنین
با کنترل شدید برداشت های غیرمجاز، همچنان پایدار و جاری باشد
روزنامه نصف جهان ، از روزنامه های نزدیک به شهرداری اصفهان در یادداشتی که توسط سردبیر این روزنامه نوشته شده بود، از بازي اصلاح طلبان در زمين اصولگرايان اصفهان حرف زد و نوشت: اصولگرایان اصفهان حال و احوال خوشی در اصفهان ندارند. آنان پس از انتخابات سال 92 با تصور اینکه دولت به یکباره به اصلاح طلبان تقدیم شده است، از کارزار امور کنار کشیده و تصمیم گرفتند تا صرفاً نظاره گر فعل و انفعالات باشند. این شاید شیوه کلی اصولگرایان در اصفهان باشد. اصولگرایان اصفهان معمولاً بعد از هر شکست انتخاباتی، به فترت فرو رفته و به تجدید قوا می پردازند تا با یک دورخیز بهتر، در انتخابات بعدی یکه تاز میدان باشند. نیم نگاه اصولگرایان اصفهان به تحولات تهران باعث می شود که گاه حتی در تصمیمات کشوری نیز صاحب اثر بوده و در بسیاری از برنامه ریزی های بعدی نقش تعیین کننده داشته باشند.
اما آیا به واقع آنان در انتخابات ریاست جمهوری دو سال پیش شکست خوردند؟ اگر فعل و انفعالات پایتخت را در اردوگاه اصولگرایان در نظر بگیریم متوجه خواهیم شد که این شکست تنها به صورت نسبی بوده و همواره فعل و انفعالاتی را شاهد بوده ایم که باعث شده است تا هرگز میدان را به صورت یکجا به رقیب سیاسی خود تحویل نداده باشند.
اما اوضاع در اصفهان این بار به گونه ای دیگر رقم خورد. میدان تأثیر نظر به طور کامل خالی شد و قبل از آنکه اصولگرایان بخواهند از شوک انتخاباتی خارج شوند، ابتدا طیف کارگزاران و سپس مشارکتی های سابق، گردونه تحولات عمومی را به دست گرفته و بر اریکه امور تکیه زدند و آرام آرام چنان کردند که می خواستند. این بار اما، اصلاح طلبان اصفهان بسیار پخته تر از گذشته در مسیر منویات خود عمل کردند؛ از هیاهوی بسیار برای هیچ پرهیز نموده و با یک انسجام درونی که حاصل مدیریت پشت پرده کارکشتگان سیاسی شان بود، تا توانستند به دیوار شیشه ای اصولگرایان سنگ پرانی کردند.
اصلاح طلبان به خوبی می دانستند که این بار نباید میدان ابتکار را به هیجانات جوانان همراه سپرد. این گروه سیاسی چند سال پیش و در بحبوحه انتخابات شورای شهر
سال 82 ، دقیقاً از همین التهابات جوانی لطمه خورده بود. برای همین، تجربه سیاسی گذشته را چاشنی تصمیم گیری های خود کرده و در خفا و آرام، زیربنای امور را چنان که می خواستند به دست گرفتند. برای همین است که در بسیاری از مناصب مدیریتی استان، اگر رنگ و بویی از اصلاح طلبی هم وجود نداشته باشد، اما در مقابل از تأثیر تفکرات اصولگرایی هم خبری در میان نیست.
در مقابل این دقت عمل اصلاح طلبان اما اردوگاه اصولگرایان دچار تشتت بسیار شد. عقلای این تفکر سیاسی به امید آنکه نمایندگان سراپا اصولگرای استان می توانند نقش و تأثیری در تصمیم گیری های انتصاباتی داشته باشند، به سکوت دوره ای خود فرو رفتند و بر عکس تصور، نمایندگان مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی نیز به جهت تعدد سلایق، منش و رویه ها، هرگز نتوانستند نقش چندان قابل توجهی در این عرصه ایفا کنند. آنان چنان از قافله بازی انتصابات استانی عقب ماندند که حتی برخی از عزل و نصب ها بدون کسب نظر مشورتی شان صورت گرفت.
اما خارج از گود نمایندگان مجلس، چیزی که باعث شد تا اصولگرایان نتوانند مانند هم فکرانشان در تهران، به بازیابی خود بپردازند، آن بود که حواشی ایجاد شده در شورای شهر و شهرداری اصفهان، تمرکز فکری بر فعل و انفعالات جاری را از آنان گرفت و چنان در این وادی اسیر شدند که هنوز هم قادر به خروج از این فضا نیستند.
در چرایی این موضوع شاید بتوان به این نکته اساسی اشاره کرد که «دکتر سقائیان نژاد» که به عنوان یکی از سر لیدرهای اصلی اصولگرایی در استان اصفهان شناخته می شود، به حواشی مدیریتی در شورای شهر گرفتار شد و همین موضوع باعث گردید تا تمام تمرکز اصولگرایان بر جدل های درونی شورا و شهرداری معطوف شود.
همزمانی انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای شهری لطمه خود را به اصفهان وارد کرد تا آنچه حاصل شد، نمود عینی تشتت در یک جریان سیاسی ریشه دار در استان باشد.
در نگاه اول شاید این برآورد حاصل شد که شورای شهر اصفهان در قالب سه گروه اصولگرا، اصلاح طلب و افراد مستقل تقسیم بندی شده که از نظر تعداد، رأی اکثریت با اصولگرایان است. اما برخی تمامیت طلبی های فردی، غیظ و بغض های شخصی، عدم پای بندی به خاستگاه های فکری و همچنین سهم خواهی های سطحی و طیفی باعث گردید تا در این مجموعه، اصولگرایان از همان ابتدا به دو دسته مجزا تقسیم شده و تأثیر هیجانات ناپخته برخی از افراد مستقل، اجازه ندهد تا این گروه به یک انسجام درونی دست یابند.
در این میان کارکشتگان سیاسی اصلاح طلب که پس از فتح مناصب دولتی، از مدت ها پیش عزم خود را جزم کرده اند تا در انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی به یک پیروزی قاطع دست یابند، در یک رصد ساده متوجه شدند که موفقیت آنان تنها و تنها به همین تداوم تشتت اصولگرایان بستگی دارد و طرح و ایده هایی را به اجرا گذاشتند که بر عکس ظاهر موضوع، موفقیت آنان را در پی داشته است. آنان به سادگی هر چه تمام تر توانستند بین دو گروه اصولگرایی که یکی از زیر پرچم پایداری و دیگری از لیست انتخاباتی خادمین شهر به صندلی های شورا رسیده بودند، تفرقه ایجاد نموده و با ائتلاف علنی با طیف جوان و جویای نام پایداری، دو دستگی ویژه ای را ایجاد نمایند که تاکنون نیز ادامه دارد.
در اصل آنان دریافتند که برخی از افرادی که در قالب گروه پایداری به شورای شهر راه یافته اند، بیشتر به دنبال عقده گشایی های شخصی و صعود بر پله های مدیریتی بوده و چندان دغدغه اصولگرایی نداشته و تنها بر اساس منویات شخصی به ارائه نظر می پردازند. ائتلاف اصلاح طلبان با پایداری نشینان، در ابتدا با مخالفت شدید جوانان تندروی مشارکتی مواجه شد اما آنان نیز خیلی سریع متوجه شدند که عقلای قوم شان چه در سر می پرورانند. برای همین سکوت اختیار کرده و در میدانی دیگر سرگرم فعالیت شدند.
اصلاح طلبان اصفهان به خوبی می دانند که اگر شخص «دکتر سقائیان نژاد» و عقلای همراه او به حاشیه رانده شوند، به طور طبیعی مدیریت تحرک سیاسی در قالب جامعه اسلامی مهندسین و گروه های سیاسی همسو از آنان سلب اختیار شده و میدان تمرکز بر فعل و انفعالات جاری و همچنین برنامه ریزی برای انتخابات تأثیرگذار آتی، تنها در اختیار اصلاح طلبان اصفهان خواهد بود. به عبارت بهتر اصلاح طلبان فهمیده اند که حذف «سقائیان نژاد» از گردونه یا تضعیف وی به بهانه های مختلف، اردوگاه اصولگرایان را در سرشاخه های مدیریت این تفکر سیاسی برای مدتی مناسب به هم ریخته و در این فاصله، آنان می توانند به منویات اصلی خود دست یابند.
در این وادی، افراد متعلق به تفکر پایداری در شورای شهر که همواره در آرزوی تسلط کامل بر تمامی ارکان حوزه های مدیریت شهری هستند، بدون آنکه اندکی تمایلات حفظ پایگاه اصولگرایی را از خود بروز دهند، در مسیر اهداف و برنامه های پیدا و پنهان اصلاح طلبان در حرکت بوده و خواسته یا ناخواسته به عنوان پیاده نظام شطرنج سیاسی حریف خود فعالیت می کنند.
شاید بخاطر همین بازی پنهان اصلاح طلبان با مهره های پایداری است که هر از چندگاهی یک جدل، یک مسئله و یک شبه بحران در حوزه تعامل کاری شورا و شهرداری به وجود آمده و تا مدت ها تمرکز فعالیتی آنان را با اختلال مواجه ساخته و نتیجه دو سر باخت را به آنان هشدار می دهد.
در حال حاضر حذف «سقائیان نژاد» از شهرداری اصفهان موضوعی است که باعث اتحاد طیف اصولگرای پایداری و اصلاح طلبان شده است. به ثمر نشستن این اتحاد برای یکی، تسلط نصف و نیمه بر شهرداری برای مدتی کوتاه را به همراه می آورد و در جناح اصلاح طلب، موفقیت در انتخابات مجلس شورای اسلامی، مجلس خبرگان و حذف جامعه اصولگرایی از ارکان تمام استان را به ارمغان خواهد داشت؛ شکلات چوبی برای یکی و انبار شیرینی برای دیگری...!
در بحبوحه همین دقت عمل اصلاح طلبان در پیاده سازی قواعد باب طبع بازی است که برخی جوانان اصولگرای اصفهان را نیز به تکاپوی ابراز وجود واداشته تا آنان نیز خود را معتقد به اجرای پروژه عبور از «سقائیان نژاد» دانسته و گاه در نقش غضنفر اصولگرایان به میدان بیایند. چنانکه در یادداشتی که در یکی از سایت های خبری خود منتشر نمودند، با مخاطب قرار دادن بزرگان و روحانیون سرشناس شهر، این سئوال را مطرح کنند که:«آیا ذبح یک جریان عظیم انقلابی و ارزشی که توانسته است جایگاه مناسبی در میان مردم باز کند، برای دفاع از یک شخص، صحیح است؟ حتی اگر این شخص خدمات زیادی هم داشته باشد نباید همچون گذشته کل اصولگرایی را در وی متصور بود و خطاهایش را نادیده گرفت.»
افرادی که تازه وارد دوران جوانی سیاست ورزی خود شده اند، بدون آنکه بدانند خاستگاه و منشأ مدیریت جریان اصولگرایی چه کسانی بوده و هستند، علیرغم ارتزاق از اشتغال در بخش های زیر مجموعه یکی از معاونت های شهرداری اصفهان، به نشر دیدگاهی روی آورده اند که دقیقاً مشابه همان منش جوانان مشارکتی اصلاح طلب در سال 82 بود. با این تفاوت که جوانان اصلاح طلب سال 82، وزین و موجه و در جلسات سیاسی به اعلام و اعمال نظر می پرداختند اما توسعه فضای مجازی در سال 94 شرایطی را فراهم نموده تا برخی از این قبیل اصولگرایان جوان، با استفاده از بستر سایبر و وایبر، به مصداق نشستن بر سرشاخه و بن بریدن، در موارد مختلف و برای نیل به مقصود، جاهلانه به ایراد توهین و تهمت مشغول شوند.
مجموعه این شرایط و روش ها و منش هاست که نشان می دهد استان اصفهان ایام پر تلاطمی را در حوزه فعل و انفعالات سیاسی در پیش رو دارد. حال باید به انتظار نشست و دید که پختگی بدنه متعلق به کدام جناح سیاسی بر دیگری غلبه پیدا خواهد کرد؟ آیا اصولگرایان وضعیت موجود را اصلاح کرده و با عبور از التهابات درونی و نادیده گرفتن انتقادات شخصی و اجرایی، جریان بازی را به نفع خود تغییر می دهند؟ یا آنکه تاکتیک مدیریت جریان اصلاح طلب در کشاندن بازی به میدان اصولگرایان، منتج به پیروزی آنان خواهد شد؟
صفحه نسخت دیگر روزنامه های اصفهان
