مجوزی که دو دهه بعد قربانی گرفت
مجوز ساخت‌وساز در ارتفاعات شمال غرب تهران سال‌ها پیش صادر شده است. دانشگاه علوم و تحقیقات در دهه ۷۰ یک مجوز کلی برای ساختوسازهای این دانشگاه از کمیسیون ماده ۵ می‌گیرد. این در حالی است که مدتی بعد قانون منع ساخت‌وساز در ارتفاعات ۱۸۰۰ متر صادر می‌شود، اما همچنان این ساختوسازها بر اساس مجوز‌های قدیم ادامه دارد.
به گزارش «تابناک تهران»؛ دانشجویان دانشگاه علوم و تحقیقات هر روز 40 دقیقه‌ای سوار بر اتوبوس‌های فرسوده برای رسیدن به دانشگاه (قله) زمان صرف می‌کنند؛ مسیری که هیچ‌گونه موارد ایمنی در آن رعایت نشده است. ساخت چنین بناهایی در چنین ارتفاعی ممنوع است اما این دانشگاه طرح کلی خود را در سال 75 در کمیسیون ماده 5 به تائید رسانده است؛ طرحی کلی که جزئیات آن مشخص نشده بود.
سال‌ها بعد با وجود ابلاغ طرح جامع، طرح تفصیلی و قانون منع ساخت‌وساز در ارتفاعات بالای 1800 متر، این دانشگاه بر اساس همان مجوز قدیمی به ساخت‌وساز ادامه می‌دهد و توجهی نیز به اخطارها نمی‌کند؛ حتی اجازه ورود برای نظارت را هم به دانشگاه نمی‌دهد. این در حالی است که همان زمان‌ها فعالان محیط‌زیست ساختوسازها را برخلاف مجوز دانسته که باعث بسته شدن ریه‌های تنفسی شهر می‌شود.
محمد حقانی، رئیس کمیته محیط‌زیست شورای چهارم که زمانی از ساختوسازهای ارتفاعات شمال غرب بازدید کرده بود، به اسکان نيوز می‌گوید: بخشی از دانشگاه در محدوده‌ای، مجاز و بخشی نیز در حریم مجاز قرار دارد اما آنچه اهمیت دارد شرایط جغرافیایی این زمین است که شیب بالا آن به اندازه‌ای است که به مصلحت نیست به این میزان توسعه پیدا کند.
او ادامه می‌دهد: چه اشکالی دارد این دانشگاه در نزدیکی شهر، ایجاد و توسعه پیدا می‌کرد به جا آن‌که توسعه عمودی پیدا کند. این اتفاق به دلیل این است که ما گمان می‌کنیم همه چیز باید در تهران متمرکز شود. چه بهتر که مرکز علوم تحقیقات دانشگاه آزاد اگر در تهران فضا مناسب نداشت، در یک شهر دیگر ساخته می‌شد؛ این گرایش به تهران، ریشه بسیاری از مشکلات است.
حقانی با اشاره به اتوبوس‌های فرسوده‌ای که در این مسیر تردد می‌کنند، می‌گوید: به جز این اتوبوس‌ها، نیمی از اتوبوس‌هایی که در داخل تهران تردد می‌کنند نیز از لحاظ فرسودگی، همین مشکلات را دارند و همین خطرات، مردم تهران را نیز تهدید می‌کند. ما باید به دنبال استانداردسازی وسایل حمل و نقل باشیم و نکات ایمنی از اولویت‌های ما باشد.
او به موضوع ایمنی محیط در فضاهای عمومی شهر اشاره می‌کند و می‌افزاید: چرا به دلیل بی‌توجهی به مسائل ایمنی، باید این‌گونه جوانان خود را از دست بدهیم؛ دولت باید وظایف خود را در حوزه تامین اتوبوس انجام دهد.
سال‌ها بعد با وجود ابلاغ طرح جامع، طرح تفصیلی و قانون منع ساخت‌وساز در ارتفاعات بالای 1800 متر، این دانشگاه بر اساس همان مجوز قدیمی به ساخت‌وساز ادامه می‌دهد و توجهی نیز به اخطارها نمی‌کند؛ حتی اجازه ورود برای نظارت را هم به دانشگاه نمی‌دهد. این در حالی است که همان زمان‌ها فعالان محیط‌زیست ساختوسازها را برخلاف مجوز دانسته که باعث بسته شدن ریه‌های تنفسی شهر می‌شود.
محمد حقانی، رئیس کمیته محیط‌زیست شورای چهارم که زمانی از ساختوسازهای ارتفاعات شمال غرب بازدید کرده بود، به اسکان نيوز می‌گوید: بخشی از دانشگاه در محدوده‌ای، مجاز و بخشی نیز در حریم مجاز قرار دارد اما آنچه اهمیت دارد شرایط جغرافیایی این زمین است که شیب بالا آن به اندازه‌ای است که به مصلحت نیست به این میزان توسعه پیدا کند.
او ادامه می‌دهد: چه اشکالی دارد این دانشگاه در نزدیکی شهر، ایجاد و توسعه پیدا می‌کرد به جا آن‌که توسعه عمودی پیدا کند. این اتفاق به دلیل این است که ما گمان می‌کنیم همه چیز باید در تهران متمرکز شود. چه بهتر که مرکز علوم تحقیقات دانشگاه آزاد اگر در تهران فضا مناسب نداشت، در یک شهر دیگر ساخته می‌شد؛ این گرایش به تهران، ریشه بسیاری از مشکلات است.
حقانی با اشاره به اتوبوس‌های فرسوده‌ای که در این مسیر تردد می‌کنند، می‌گوید: به جز این اتوبوس‌ها، نیمی از اتوبوس‌هایی که در داخل تهران تردد می‌کنند نیز از لحاظ فرسودگی، همین مشکلات را دارند و همین خطرات، مردم تهران را نیز تهدید می‌کند. ما باید به دنبال استانداردسازی وسایل حمل و نقل باشیم و نکات ایمنی از اولویت‌های ما باشد.
او به موضوع ایمنی محیط در فضاهای عمومی شهر اشاره می‌کند و می‌افزاید: چرا به دلیل بی‌توجهی به مسائل ایمنی، باید این‌گونه جوانان خود را از دست بدهیم؛ دولت باید وظایف خود را در حوزه تامین اتوبوس انجام دهد.
اسکان نيوز
