سخنرانی رئیس جمهور در مجمع جهانی اهل البیت، صحبت های وزیر ارشاد پیرامون لغو کنسرت ها و فیلم رستاخیز و موضوع رد صلاحیت ها در انتخابات آینده، از مهمترین موضوعات مورد توجه روزنامه های امروز صبح بوده است، حال آنکه واکنش ها به شکایت نزدیکان احمدی نژاد از دولتی ها نیز در کانون توجه قرار دارد.
در ادامه می‌توانید روایت تابناک گیلان از مهمترین مطالب روزنامه‌های یکشنبه 25 مرداد ماه را مرور کنید.
«روزنامه کیهان» امروز تیتر بک خود را به موضوع علت مخالفت نتانیاهو با توافق اختصاص داده است. این روزنامه در این گزارشی با تیتر « مخالفت نتانیاهو با توافق وین برای تشویق ایران به پذیرش آن است» نوشته است: «نشریه آمریکایی ـ صهیونیستی الگماینر درباره مخالفت شدید نتانیاهو با توافق وین نوشت: این مخالفت های شدید سرمایه لازم را برای عرضه این توافق در داخل ایران داد و این منطق شکل گرفت که وقتی مخالفت اسرائیل تا این حد شدید است، حتما آنچه شکل گرفته برای ایران خوب است! کارشناس مؤسسه ویلسون همچنین در پایان به مخالفت شدید نتانیاهو با توافق ژنو، لوزان و نهایتا توافق وین پرداخته و می نویسد این مخالفت های شدید سرمایه لازم را برای عرضه این توافق در داخل ایران داد و این منطق شکل گرفت که وقتی مخالفت اسرائیل تا این حد شدید است، حتما آنچه شکل گرفته برای ایران خوب است!
علی رغم فضاسازی های رسانه‌ای درباره اختلاف و تیره شدن رابطه واشنگتن و تل آویو درباره توافق هسته‌ای، نتیانیاهو چندی پیش گفته بود: برای روحانیونی که در تهران حکومت می کنند، اسرائیل شیطان کوچک و آمریکا شیطان بزرگ است.آنها می گویند که اسرائیل همان آمریکا و آمریکا همان اسرائیل است.آنها در این مورد کاملا درست می گویند.ما در کنار آمریکا هستیم و آمریکا کنار ماست».
«روزنامه شرق» در گزارشی با تیتر «حساب‌كشي از پول نامزدها» به گفت و گو با معاون سیاسی وزیر کشور پرداخته است. شرق در این گفت و گو با محمد حسین مقیمی به نقل از وی می نویسد: «واقعاً هزینه‌های زیادی در انتخابات می‌شود. اگر قرار است با پول و هزینه و تبلیغات، کسی بیش از حد شناخته شود، این خیلی مطلوب نخواهد بود. بالاخره مردم با داوطلبان زندگی کرده‌اند. به خاطر شناخت بیشتر است که بحث تبلیغات را مطرح می‌کنیم. شناخت هم از سوابق و فعالیت‌های علمی و کارهای اجرائی کاندیداها به دست می‌آید یا اینکه برخی مسائل برای کشور وجود دارد و نماینده مجلس قرار است برای آنها قانون‌گذاری کند؛ در این زمینه‌هاست که داوطلبان باید صحبت کنند. متأسفانه روالی ایجاد شده که می‌گویند برای حوزه انتخابیه‌مان این کارها را می‌کنیم؛ درحالی‌که مسئولیت کارهای اجرائی به عهده دولت و وزیران است. اگر قرار است این کارها را نمایندگان انجام دهند، پس قانون‌گذاری را چه کسی انجام دهد؟ نمایندگان مجلس انتخاب می‌شوند که با توجه به مشکلات کشور، قوانینی برای برنامه‌های توسعه و پیشرفت برای کشور، به تصویب برسانند که کارهای کشور بهتر انجام شود. قوانینی داشته باشیم که سهولت در انجام کار ايجاد شود و کیفیت کار بالا برود و زودتر بتوانیم به اهداف مورد نظرمان برسیم؛ مثلا با توجه به سیاست‌های کلی نظام برای افق ١٤٠٤، می‌خواهیم حرف اول را در منطقه بزنیم. همچنین برای اهدافی که در قانون اساسی پیش بینی شده به قوانینی نیاز داریم که ما را زودتر به آنها برساند. این قوانین توسط نمایندگان تصویب می‌شود و باید بر آنها نظارت شود که خوب اجرا شوند. قانونی که خوب اجرا شود، ارزشمند است این وظیفه اصلی نمایندگان است. با وجود این می‌بینیم گاهي در تبلیغات انتخابات گفته می‌شود ما می‌خواهیم مشکلات فلان منطقه را حل کنیم یا فلان جاده را احداث کنیم. اینها کار دولت است. منظور از تبلیغات این است که فرد بیاید سوابق خود را به مردم بگوید، برنامه‌هایی که برای رفتن به مجلس دارد را اعلام کند و با قوانین کشور هم آشنا باشد. انتخاب همکار از اختیارات مسئولان اجرائی است، اما با اینکه یک مسئولی بخواهد نظرات دیگران را هم لحاظ کند و برای انتخاب بهتر، با آنان تعامل داشته باشد، مغایرتی ندارد. ولی اینکه مکلف باشد افرادی که دیگران می‌گویند را انتخاب کند؛ نه، اختیارات مسئول اجرائی این نیست.
چند وقت است که عملکرد فرمانداران و مدیران دولتی در سطح استانداری‌ها در حال بررسی است. گفته شده که ٣٢ فرماندار از زمان دولت قبل همچنان سر کار هستند. با توجه به اینکه فرمانداری‌ها مجری انتخابات هستند، به نظر شما در انتخابات آتی نمی‌تواند تأثیری داشته باشد؟
ارزیابی مدیران و فرمانداران، کار لازمی است. دو سال از آغازبه‌کار این دولت گذشته است. فرماندارانی را ما خودمان منصوب کردیم و فرماندارانی هم که از قبل بودند، جابه‌جا شدند و تعداد کمی هم هنوز از قبل هستند. دو سال است که ما خودمان اینها را گذاشته‌ایم؛ بنابراین دیگر بحثی مربوط به اینکه از دولت قبل هستند یا نیستند، مطرح نیست. باید یک ارزیابی از عملکرد فرمانداران داشته باشیم. چون فرمانداران نمایندگان دولت در شهرستان‌ها هستند. آنها چندین کارگروه، کمیته و شورا را اداره می‌کنند. همچنین مسئولیت هماهنگی شورای تأمین شهرستان که امنیت شهرستان در آن مطرح می‌شود؛ اشتغال، توسعه، آموزش و پرورش، آموزش عالی، بحث‌های فرهنگی و اجتماعی، بحث شورای مبارزه با مواد مخدر و شورای سوادآموزی در شهرستان‌ها، با فرمانداران است.
در واقع فرماندار با تشکیل آن جلسات، ادارات شهرستان را برای اینکه امورات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی شهرستان مدیریت شود و پیشرفت‌های ممکن و لازم به وجود بیاید، هماهنگ می‌کند. ما باید ببینیم آیا فرمانداران ما در طول این دو سالی که از این دولت گذشته است و مشغول‌به‌کار بوده‌اند، توانسته‌اند وظایف خود را به خوبی انجام دهند؟ جایی که ضعف دارند، با آموزش، تذکر، گذاشتن کلاس‌های مدیریتی و کارگروه‌هایی که ما خودمان تشکیل می‌دهیم، با آنها صحبت می‌شود و نقاط ضعف آنها به نقاط قوت تبدیل می‌شود تا در باقی‌مانده این دوره، هم بتوانند عقب ماندگی‌های قبل را جبران کنند و هم اینکه، با علاقه‌مندی و سرعت بیشتری بتوانند کارها را سامان دهند و پیش ببرند. شاید در بین آنها، کسانی هم باشند که واقعا نتوانند از انجام چنین وظیفه سنگین و مهمی برآیند؛ بنابراین مصلحت نیست کشور و استان‌ها را بیش‌ازاین معطل مدیرانی کنیم که از عهده وظایف‌شان برنمی‌آیند. ارزیابی ما این است که اکثر فرمانداران ما افراد باانگیزه، باعلاقه و قانون‌گرایی هستند که وظایف خود را به خوبی می‌شناسند؛ ولی بازهم بین آنها کسانی هستند که به هردلیل علاقه‌مندی‌شان کم است و متوجه مسئولیتی که برعهده‌شان گذاشته شده است، نیستند که یا با تذکر و آموزش و مانند اینها حل می‌شود و اگر هم موارد خاصی بماند که نتوانند خودشان را به‌گونه‌ای اصلاح کنند که از عهده وظیفه‌شان برآیند، ما چاره‌ای جز اینکه تغییرشان بدهیم نداریم»
«روزنامه اعتماد» در ستون یادداشت های امروز خود در مطلبی به قلم «آذر منصوری» با عنوان «اصلاح‌طلبان و اتاق‌هاي شيشه‌اي » می نویسد: «با نزديك شدن به انتخابات دور دهم مجلس شوراي اسلامي، آرايش سياسي گروه‌ها و رقابت‌هاي انتخاباتي نيز شكل روشن‌تري به خود مي‌گيرد. تجربه‌اي كه اصلاح‌طلبان در دو انتخابات سال ١٣٨٤ و ١٣٩٢ پشت سر گذاشته‌اند، يكي از در‌‌دسترس‌ترين و پند‌آموز‌ترين تجربياتي است كه نتيجه دو نوع استراتژي و راهبرد‌هاي معطوف به آنها را پيش روي آنان قرار مي‌دهد. در ارتباط با اين دو استراتژي به قدر كفايت تاكنون سخن گفته شده است، هر‌چند تكرار آن با توجه به اخلال محتملي كه در حافظه كوتاه‌مدت و بلندمدت اصلاح‌طلبان ممكن است به وجود بيايد، خالي از فايده نيست. اصلاح‌طلبان بنابر استراتژي مبتني بر واقعيات و اقتضائاتي كه در انتخابات خرداد ٩٢ در پيش گرفتند، نقطه عطفي را در تاريخ ايران رقم زدند كه علي‌القاعده به نظر مي‌آيد در صورت درك همين واقعيات و اقتضائات پيروزي ٩٢ بايد نقطه عزيمتي باشد براي پيروزي‌هاي بعدي كه به‌طور قطع در امتداد با منافع ملي و خواست قاطبه مردم ايران است.
در چنين شرايطي طبيعي است كه بخشي از استراتژي و برنامه افراطيون تلاش براي پيشگيري از تكرار اتفاقي است كه در خرداد ٩٢ رخ داد. نخستين راهبرد اين برنامه نيز به اجماع نرسيدن اصلاح‌طلبان در گام‌هاي بعدي و ادامه راه است؛ حركت‌هايي كه هر‌چه به زمان انتخابات نزديك‌تر شويم شتاب بيشتري به خود خواهد گرفت و طبيعي است كه رسانه‌هاي اين جريان مجري بخشي از اين استراتژي باشند. به عنوان مثال: ممكن است در اين اثنا تلاش مجدانه و به‌ظاهر دلسوزانه‌اي براي انجام مصاحبه با چهره‌هاي شناخته‌شده اصلاح‌طلب داشته باشند، اما مديريت پرسش‌هاي اين مصاحبه‌ها به نحوي است كه قاعدتا، ليد خبر، تيتر مصاحبه و سو‌تيترها در خدمت اهداف كلي برنامه به كار گرفته مي‌شود. نمونه‌هاي متعدد اين مصاحبه‌ها به قدري است كه نياز به اثبات ندارد. از طرف ديگر با توجه به تجربه انتخابات سال ٨٤، خط كلي آنها در پيگيري اخبار اصلاح‌طلبان نيز پيدا كردن اظهارنظرها و سخناني است كه از آن بوي تفرقه و چند‌دستگي به مشام برسد. بنا‌بر‌اين عدم بهره‌گيري از تجربيات گذشته، به‌خصوص راه انداختن جنگ رواني براي ايجاد تفرقه و شكاف بين جريان فراگير اصلاح‌طلب، توسط رقيب، يك خطاي فاحش است كه نتيجه محتمل آن، اجراي پروژه حذف اصلاح‌طلبان به دست خود و محتمل‌تر برداشتن گام‌هايي، نه رو به پيش، بلكه به عقب است.
دوم: با توجه به طرح خواست وحدت و آشتي ملي كه بيشتر اصلاح‌طلبان داعيه‌دار آن هستند و با نظر به اينكه حداقل تجربه دو سال گذشته نشان داده كه افراطيون نه‌تنها هيچ تلاشي براي تحقق اين وحدت نمي‌كنند بلكه در تقابل با آن قرار گرفته‌اند، دستور كار ديگر رسانه‌هاي اين طيف، تند كردن فضا و دميدن بر قطب‌بندي‌هايي است كه در بزنگاه انتخابات، بستر لازم را براي حذف اصلاح‌طلبان و موج‌سواري آنان فراهم كند. اين آسيب مهم از الزاماتي است كه بي‌توجهي به آن حداقل‌هاي موجود را نيز از اصلاح‌طلبان سلب مي‌كند».
«روزنامه ایران» در گزارشی به پایان گمانه زنی ها درباره لغو سفر ظریف به ترکیه پرداخته است و در این گزارش با تیتر «آنکارا و مسکو، مقصد بعدی ظریف» می نویسد: «بر خلاف گمانه زنی‌های مختلف درباره دلیل لغو سفر وزیر امورخارجه ایران به ترکیه، این سفر هفته جاری انجام می‌شود. این در حالی است که سفر منطقه‌ای هفته گذشته ظریف قرار بود نه از بیروت بلکه از آنکارا آغاز شود؛ تغییر برنامه‌ای که سبب شد رسانه‌ها به انتشار گمانه زنی‌های مختلف درباره آن بپردازند. برخی انتشار مقاله ظریف با عنوان «با ارتش اشغالگر دموکراسی نمی‌آید» در روزنامه «جمهوریت» ترکیه را دلیل آن تعویق قلمداد کردند، چنانکه خبرگزاری فرانسه با طرح این ادعا ضمن اشاره به اختلاف موضع ایران و ترکیه درباره تحولات سوریه و حمایت آنکارا از مخالفان حکومت بشار اسد نوشت: «روزنامه «جمهوریت»، موضعی مخالف حزب حاکم «عدالت و توسعه» دارد و بشدت انتقاد کرده و حتی رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه پس از افشاگری‌های این روزنامه علیه سیاست دولت ترکیه در قبال تحولات سوریه و داعش، تهدید کرده بود مسئولان این روزنامه، تاوان این اقدامات خود را خواهند داد».
در عین حال اعلام این خبر که ایران قصد دارد طرح چهار ماده‌ای و بازبینی شده برای حل بحران سوریه را روی میز مذاکره بگذارد به موضوعی دیگر در گمانه‌های مربوط به تعویق این سفر تبدیل شد. حرف و حدیث هایی که طی روزهای گذشته البته با تکذیب هایی هم همراه بود. محمد جواد ظریف، در سفرش به بیروت در این باره تأکید کرده بود که سفرش به ترکیه در دستور کار است اما به دلیل انطباق پیدا نکردن برنامه‌ها در این محدوده زمانی این سفر در نخستین زمانبندی بعدی انجام خواهد گرفت. ظریف در گفت‌وگو با روزنامه لبنانی«السفیر» تصریح کرد: سفرم به ترکیه کوتاه می‌شد، زیرا من به لبنان سفر کردم تا با «تمام سلام» نخست‌وزیر این کشور پیش از سفر او به اردن دیدار کنم. رجب طیب اردوغان رئیس‌جمهوری ترکیه در استانبول و احمد داوود اوغلو نخست وزیر و مولود چاوش اوغلو وزیر امور خارجه این کشور در آنکارا بودند و دیدار با هر سه نفر آنها در مدت کوتاه امکانپذیر نبود. من هفته آینده به ترکیه سفر خواهم کرد تا بتوانم دیدارهای زمانبندی شده و فشرده خود را انجام دهم. «مولود چاوش اوغلو» وزیر خارجه ترکیه نیز پنجشنبه در خصوص تعویق برنامه سفر وزیر خارجه ایران به این کشور تصریح کرد: این طبیعی است که وزیران امورخارجه به خاطر برنامه‌های فشرده خود هر از گاهی مجبور به تغییر برنامه می‌شوند و تعویق این سفر را نیز باید در همین قالب ارزیابی کرد».
«روزنامه قانون» در گزارشی به موضوع حاشیه ساز ساخت آسمان خراش توسط بنیاد مستضعفان پرداخته است. این روزنامه در این گزارش با تیتر «اعتراض به آسمانخراش مستضعفان!» می نویسد: «بنیاد مستضعفان دوباره خبرساز شده است. این بار اما نه به دلیل مسائل مالی و مالیاتی که به خاطر سیاست های جدید در حوزه ساخت و ساز شهری نگاه‌ها به سوی این بنیاد معطوف شده است. معاون بنیاد مستضعفان به تازگي از فعاليت برای ساخت برجی 121 طبقه در تهران خبر داده و گفته برنامه‌ریزی برای بومی‌سازی فناوری احداث آسمانخراش‌ها در بنياد در دست مطالعه است و این طرح با ساخت آسمانخراش 121 طبقه‌ای در تهران آغاز خواهد شد. این مهم اما واکنش‌های مختلف را نسبت به رویکرد بنیاد مستضعفان به ساخت آسمانخراش داشته و جمعی از دانشگاهیان به این رویکرد اعتراض کردند.
این در شرایطی است که هنوز چند و چون سیاست آسمانخراش سازی بنیاد مستضعفان مشخص نشده و مشخصا در مورد برج 121 طبقه تهران، اطلاعات دقیقی داده نشده است اما فعال شدن در حوزه آسمانخراش سازی از سوی نهادی که باید به دنبال رفع مشکلات مستضعفان باشد، نکات تامل برانگیز زیادی دارد. ميل به ساخت آسمانخراش از سوي بنياد مستضعفان در حالي مطرح شده كه همگان اطلاع دارند اين بنیاد از مجموعه نهادهای انقلابی است که توسط حضرت امام خمینی(س) تاسیس شد. بنيادي كه امام (س) در پیام صدور تاسیس آن در نهم اسفند ۱۳۵۷ تصريح كردند: «بموجب این مکتوب مأموریت دارد که تمام اموال منقول و غیرمنقول سلسله پهلوی و شاخه ها و عمال و مربوطین به این سلسله را که در طول مدت سلطه غیرقانونی از بیت المال مسلمین اختلاس نموده‌اند به نفع مستمندان و کارگران و کارمندان ضعیف مصادره نماید و منقولات آن در بانک ها با شماره به اسم شورای انقلاب یا اسم اینجانب سپرده شود و غیرمنقول از قبیل مستغلات و اراضی ثبت و مضبوط شود تا به نفع مستمندان از هر طبقه صرف گردد، در ایجاد مسکن و کار و غیرذالک…» از طرفی حضرت امام (س) در پیام حساب صد که جهت حل معضل مسکن مستضعفین و طرح جهاد خانه سازی برای محرومین صادر فرمودند، تاكيد كردند: «… بنیاد مستضعفین باید به کمک این طرح (طرح جهاد خانه سازی برای محرومین) بشتابد و از اموال مصادره شده خاندان پهلوی و اطرافیانش در این طرح استفاده شود…». اما همان طور که آشکارا از متن این دو پیام تاریخی مشخص است ماموریت مشخص بنیاد مستضعفان «حل مشکل مستضعفین و به خصوص معضل مسکن» تصريح شده اما با وجود تمام خدمات در سال هاي قبل، انتقادات جدی نیز بر این نهاد وجود دارد. بر كسي پوشيده نيست كه تعداد محرومین در جامعه زیاد است و بايد توجه به انها از سوي نهادهايي چون بنياد مستضعفان در اولويت باشد، همان طور که امام خمینی(س) فرمودند: «ما میدانیم که یک دستهای هستند که زاغه نشیناند. ما می‌بینیم؛ متأسفیم برای آنها؛ متأثریم برای اینها، لکن اینطور نیست که به فکر اینها نباشند، به فکر اینها هستند، به تدریج دارد می‌شود. همین الآن که اینهایی که در بنیاد مستضعفین بودند آمدند اینجا، نشان دادند که ما این قدر عمل کرده ایم؛ این قدر خانه درست کرده ایم. دارد می‌شود، البته سی میلیون جمعیت که بیشترشان ـ اگر نگوییم بسیاریشان ـ بیخانماناند و زندگی صحیح ندارند، یک همچو چیزی باید با تدریج درست بشود.» با این حال و با گذشت سال ها از تاسیس بنیاد مستضعفان و در شرایطی که همچنان افراد مستضعف و بی خانمان در کشور کم نیستند، بنیاد مستضعفان به دنبال آسمانخراش سازی در پایتخت است».