کاربرد آهن به جای برنج و مس در صنایع دستی فاجعه است!

به گزارش تابناک اصفهان، عصر فرا ارتباطی حاضر، فرصت خوبی برای شبکه های مجازی و تلویزیون ها و رادیو ها به عنوان رسانه های نویت ایجاد کرده است، از همین رو رسانه های سنتی مثل روزنامه و کتاب بسیاری از مخاطبین خود را از دست داده اند، البته این به معنای حذف آن ها از جامعه نیست. به هر حال در این عصر نیز عده ای صبح به صبح از خواب که بیدار شدند، طبق عادت به دکه روزنامه فروشی می روند و روزنامه مورد علاقه خود را خریداری می کنند.

در کنار آن روزنامه ها هم در راستای رسالت های خود به اطلاع رسانی و تحلیل در فضای رسانه ای موجود می پردازند.

با توجه به این مسئله سایت خبری تحلیلی تابناک اصفهان، هر روز مهم ترین گزار ش یا اتفاق روزنامه های اصفهان را در اختیار مخاطبین می گذارد، تا از این مسائل با خبر باشند.

روزنامه اصفهان زیبا در شماره امروز خود و در صفحه فرهنگ و هنر به بازار صنایع دستی اصفهان رفته است و از مشکلی که این روزها کیفیت صنایع دستی اصفهان را نشانه گرفته است و بازار را به ورطه تهدید کشانده است، گفتگویی با یکی از هنرمندان این عرصه داشته است:

قدم که به میدان امام (ره)می گذاری انواع صنایع دستی اصفهان را می بینی. سماورها و پارچ های برنجی و مسی. سماورهایی که سال ها پیش مادربزرگ های ما از آن استفاده می کردند و به دلیل جنس مرغوب آن هنوز در بسیاری از خانه ها از وسایلی است که استفاده می شود. اما متاسفانه این روزها استفاده از آهن جایگزین اجناس برنجی و مسی شده است و نه تنها این اجناس از کیفیت لازم برخوردار نیست، بلکه مشتری های خود را نیز از دست داده است. مشتری هایی که وقتی وارد مغازه می شوند از فروشنده آهن ربا طلب می کنند تا تشخیص دهند جنس از آهن است یا برنج. برخی از افراد سودجو با چنین اعمال ناشایستی به بازار صنایع دستی اصفهان ضربه می زنند و اینجاست که دیگر شاهد توریست ها و مشتری های صنایع دستی در اصفهان نخواهیم بود.عباس آقاجانی متولد 1348 است. وی سی سال است که در یک کارگاه قطعه سازی اجسام فلزی کار می کند و می گوید این شغل نیاکان من است. آقاجانی سازنده سماورهای ورشابی، گلدان ها و گالش های نقره و برنج است. گفت و گوی ما را با این هنرمند بخوانید.

این روزها حال صنایع دستی اصفهان روبه راه نیست، با توجه به اینکه مس و برنج بسیار گران شده ، بسیاری از هنرمندان دست از کار کشیده اند، چه اتفاقی افتاده است؟

چند سالی است فعالیت هنرمندان صنایع دستی رو به رشد بوده است. دولت قانونمند عمل کرده و از هنرمندان حمایت کرده است، اما در کنار آن معضلاتی هم وجود دارد. به طور مثال برخی به دلیل رقابت ناسالم از آهن به جای برنج و مس در صنایع دستی استفاده می کنند. به دلیل اینکه این وسایل مورد نیاز مردم است و از آن استفاده می کنند، این عمل باعث می شود سلامتی آنها به خطر بیفتد. استفاده از آهن برای این وسایل ضررهای بسیاری برای سلامتی افراد دارد.

این موضوع را با مسوولان صنایع دستی مطرح کردید؟

چندی پیش با مطرح کردن این موضوع به کارشناسان و مسوولان گوشزد کردیم که این معضل را بررسی و رسیدگی کنند. مسوولی که در 20 خرداد ماه پشت تریبون قرار می گیرد و می گوید من افتخار می کنم که چهار جایزه گرفته ام باید به او گفت: این افتخار نیست! افتخار این است که شما به عنوان یک مسوول که 50 سال است این شغل شماست دلت به حال این هنر بسوزد و به میدان امام(ره)بیایی و بررسی کنی که چه اتفاقی برای صنایع دستی اصفهان افتاده است! متاسفانه برخی از مسوولان به میزها چسبیده اند و آن را رها نمی کنند! باید جای هزاران کارگری که از طریق این شغل امرار معاش می کنند باشید، اگر اینگونه پیش رود مانند زمانی که اجناس چینی به بازار وارد شده بود، می شود. از مسوولان درخواست می کنم این موضوع را بررسی کنند.

با وجود این چه ضرر و زیانی به بازار صنایع دستی و هنرمندان می رسد؟

صنایع دستی حسنی که دارد این است که هیچگاه از مد نمی افتد، حتی تا سال های سال. اگر بخواهند مفرغ را بفروشند دوبرابر هزینه روز از آن می خرند، ولی اکنون متاسفانه چند وقتی است که برخی از بی خردان آهن را در ساخت صنایع دستی استفاده می کنند و به خورد مردم می دهند و برخی از مردم از این موضوع اطلاعی ندارند.

چگونه شما این موضوع را متوجه شدید؟

چند وقت پیش به میدان امام (ره)رفتم و با یکی از فروشندگان این وسایل صحبت کردم. گفتم: چه خبر از فروش صنایع دستی؟ گفت: یک مشتری از تهران آمده بود و به من گفت: آقا آهن ربا دارید؟! گفتم: برای چه لازم دارید؟ گفت: یکی از مغازه داران میدان امام(ره) یک سماورآهنی به جای جنس برنجی به بستگان ما فروخته بود. این برای ما مایه تاسف است که از شهرهای دیگر به اصفهان بیایند و برای خرید سماورهای برنجی و از ما آهن ربا طلب کنند و بخواهند اجناس ما را امتحان کنند. همه ما باید وظیفه شناس باشیم و بدانیم که این کار دزدی است که فردی جنسی را به جای جنس دیگری قالب کند. متاسفانه برخی از افراد در کارگاه های مخفی این کار را انجام می دهند. سی سال است که من با زیرساخت های صنایع دستی آشنایی دارم و اگر نتوانم آهن را با برنج تشخیص دهم، کارشناس نیستم. من به عنوان یک کارشناس دلم برای از بین رفتن این هنر می سوزد. متاسفانه کسی نیست که این موضوع را پیگیری کند. بازرسان اداره اصناف استان اصفهان این موضوع را به ما گوشزد کردند. به دنبال آن جمعی از هنرمندانی که در این رشته هستند نامه ای را تدوین و امضا کردند. انتظار ما از مسوولان مربوط به هنر صنایع دستی این است که این موضوع را رسیدگی کنند.

چگونه مساله را پیگیری کردید؟

ما بارها به اتحادیه و سازمان صنایع دستی این موضوع را گوشزد کردیم. آنها می گویند شما نامه ای بنویسید ما با آنها برخورد می کنیم. به اعتقاد من این مساله اینگونه حل نمی شود، مسوولان باید بیایند و اجناس را ارزیابی کنند و اگر جنس تقلبی بود آن را از بین ببرند تا برای دیگرانی که این کار را انجام می دهند درس عبرت شود.مدیران هنری باید کاردان و کارشناس باشند و این دو خصلت باید در کنار هم باشد و هر یکی ملزوم دیگری است. مدیر باید تفاوت آهن، برنج و مفرغ را بداند. استفاده از آهن در ساخت صنایع دستی تنها برای علامت هایی است که برای مراسم عزاداری استفاده می شود. ولی اجناسی که مصارفی خانگی دارد باید از جنس برنج باشد.

همان طور که می دانید هنرمندانی که به تازگی وارد عرصه هنری می شوند بیمه نمی شوند، این موضوع معضلی است که هنرمندان تازه کار با آن دست و پنجه نرم می کنند به عقیده شما این موضوع چه ضربه ای به جامعه هنری که اغلب جوان هم هستند وارد خواهد کرد؟

متاسفانه در حدود 8 ماه است که بیمه صنایع دستی قطع شده است. مسوولان هر ماه به هنرمندان وعده های پوچ می دهند که بیمه وصل خواهد شد، اما من با مسوولان بیمه صحبت کردم و آنها گفتند چنین ابلاغی برای وصل بیمه شدگان نیامده است. برخی از هنرهای صنایع دستی که به عنوان شغل محسوب می شود، پر خطر است. در چند کارگاه کارگرانی کار می کنند که متاسفانه بیمه نشده اند. سازمان و اتحادیه صنایع دستی باید این موضوع را از تهران پیگیری کنند که بیمه 7 درصدی صنایع دستی وصل شود و افرادی که تازه وارد صنایع دستی می شوند، بیمه شوند. متاسفانه هیچ کارگر هنری را در کارگاه ها بیمه نمی کنند. هنگامی که امنیت شغلی برای هنرمندان وجود نداشته باشد آنها هنر را رها می کنند و به دنبال شغل های دیگری می روند. تقاضای ما این است که مصوبه بیمه 7 درصدی برای صنایع دستی که در دولت قبل وصل شد و در دولت جدید 8 ماه است قطع شده دوباره وصل شود.اگر این موضوعات از سوی رسانه ها و مسوولان پیگیری شود صنایع دستی زنده می شود و هنرمندان با رغبت بیشتری این هنر را دنبال می کنند.