به گزارش تابناک لرستان ،یک ضرب المثل
انگليسی می گوید: اشتباه پزشك زير خاك دفن مي شود؛ اشتباه مهندس روي خاك سقوط مي كند؛ و اشتباه معلم روي خاك راه مي رود ... ولی با کمال تاسف در استان لرستان اشتباه معلمان نه تنها بر روی زمین راه می رود بلکه به مجلس هم راه پیدا می کند. آمار بالای معلمین راه یافته به مجلس از حوزه های انتخاباتی لرستان و عملکر ضعیف آن ها به دلیل فقدان توان اجرایی اثباتی بر این مدعاست.
به واقع، چند صباحی است در استان لرستان بخشی از فرهنگیان با خروج از جایگاه ارزشمند معلمی روی به فعالیت های گسترده سیاسی آورده و با تغییر غیر حرفه ای مسیر انتخابات به نفع یکی از همکاران خود به یکی از موانع اصلی توسعه سیاسی استان تبدیل شده اند. فتح الله حسنوند، قدرت الله ایمانی، ملکشاهی راد و چندین و چند نماینده دیگری که از بین معلمان به بهارستان راه یافته اند بیانگر شکل گیری طایفه ای جدید به نام فرهنگیان است که آن ها نیز جز به طایفه خود رای نمی دهند. در این دوره از انتخابات نیز با موج ثبت نام معلمین برای کسب کرسی های مجلس در استان مواجه شدیم؛ گویا سیاسی بازی به هدف اول نهاد آموزش و پرورش تبدیل شده است. قرار گرفتن سه معلم (دکتر صید محمدخان بیرانوند، محمدرضا ملکشاهی راد و اعظم محمدی نیا) در رتبه های اول تا سوم رقابت انتخاباتی شهرستان خرم آباد زنگ خطری جدی برای آینده این نهاد ماهیتا غیر سیاسی است.
اگر دلتان برای خاطرات مدرسه تنگ شده کافیست تنور انتخابات که داغ می شود در ستادهای انتخاباتی کاندیداهایی که احتمال پیروزی شان بالاتر از باقی است قدمی بزنید تا چهره های نوستالوژیک معلم های خود از کلاس اول تا کنکور را ببینید. این پدیده ی نادر در ایام رقابت انتخاباتی هر یک از حوزه های انتخابیه استان لرستان را به یک مدرسه سیاسی تمام عیار تبدیل می کند.
این دخالت های نابجا که همواره مورد انتقاد شدید نیروهای سیاسی و صاحبان اندیشه بوده در حالی است که به گفته رییس مرکز سنجش وزارت آموزش و پرورش در سالی که گذشت میانگین نمرات امتحانات نهایی دانش آموزان سال آخر دبیرستان با یک افت چشمگیر به پایین ترین سطح خود یعنی معدل 12 رسیده است. همچنین در برخی از مناطق کشور این میانگین حتی به معدل 7 نیز تنزل پیدا کرده است.
این فعالیت های ناصواب سیاسی که لطمات جبران ناپذیری به تربیت نسل های آینده و همچنین توسعه استان وارد خواهد کرد در حالی است که معلمین در عرصه سیاست نیز به هیچ وجه کارنامه قابل قبولی نداشته و همچون شاکردان خود معدل فعالیتشان بسیار ضعیف بوده است. به واقع، این واقعیات معلمین را در مسیری دو سر باخت قرار داده است که یک طرف آن افت تحصیلی دانش آموزان و ضعف آموزش نسل آینده و طرف دیگر آن کند کردن مسیر توسعه استان است.
آیا معلمانی که بخش عمده ای از زمان خود را برای انجام فعالیت های سیاسی و فرستادن یکی از معلمین هم تبار خود به مجلس صرف می کنند، بهتر نیست با بازگشت به وظیفه ی اصلی خود جلوی این فاجعه ملی را بگیرند؟
آیا زمان آن فرا نرسیده است که به آموزش و پرورش به عنوان یک نهاد علمی و تخصصی که حق دخالت در انتخابات را نداشته باشد بنگریم؟
آیا این واقعیت که با رای آوردن یا نیاوردن یک نماینده شاهد سونانی تغییرات در سطوح مختلف آموزش و پرورش باشیم بازی با سرنوشت نسل های آینده نیست؟
آیا زمان آن فرا نرسیده است که تمرکز معلمان به شغلی معطوف شود که برای آن حقوق می گیرند و رشد جایگاه افراد در سیستم آموزش و پرورش بر اساس صلاحیت علمی باشد و نه الزامات سیاسی؟
آیا معلمانی که صدای اعتراضاتشان برای افزایش حقوق گوش فلک را کر کرده است تاکنون با وجدان خود خلوت کرده و به خروجی کار خود منصفانه نگریسته اید؟
از این رو به عقیده نگارنده این یادداشت بهتر است تا زمانی که فاجعه افت تحصیلی دانش آموزان و دیگر مشکلات آموزشی حل نشده است؛ بخش سیاسی شده آموزش و پرورش برای رفع شبهات شرعی و اخلاقی تمام توان و زمان خود را صرف رفع مسایل و مشکلاتی نمایند که بابت آن از بیت المال حقوق دریافت می کنند.