به گزارش تابناک یزد،وقتی از دروازه ورودی یزد وارد این استان کویری می شوید بعد از شهر «عقدا» به آستان مقدسی به نام امامزاده «سید نورالدین احمد» می رسیم. چسبیده به این امامزاده دهکده‌ای متروکه واقع شده که نظر هر مسافری را به خود جلب می‌کند؛ جایی که تاریخ سنگ قبرهای قبرستان آن نشان از آن دارد که زندگی تا همین دهه گذشته در آن جریان داشته است. «گابیله» یا «گاپله».
«رضا قاسمی» از آخرین بازماندگان این دهکده که هنوز به بهانه کشاوزی چند روزی را به «گابیله» سر می‌زند، در خصوص جریان داشتن زندگی در این روستا می‌گوید: تا 15 سال پیش این روستا با 3 خانوار سکنه، از رونق و حال و روز خوب برخوردار بود.
وی ادامه می‌دهد: از زمانی که پدربزرگ و مادربزرگ ما در قید حیات بودند و در روستا زندگی می‌کردند، رفت و آمدبه اینجا خوب بود ولی بعد از رخت بربستن این دو عزیزمان، دیگر تابی برای ماندن در این روستا نماد.
آقا رضا که از بی‌معرفتی‌های زمانه می‌گوید، ادامه می‌دهد: به واقع امامزاده بخشی از روستای «گابیله» بوده و مردم برای زیارت این امامزاده وارد این دهکده بی‌نام و نشان می‌شده‌اند.
او که سنش از 55 پافراتر گذاشته با اشاره به این که تا شش ماه بعد از دامادی‌اش هم ساکن اصلی این دهکده بوده است، می‌گوید: با رشد شهرنشینی و تنهایی که بعد از مرگ عزیزانمان بر اینجا حکم فرما شد، ما هم برای کار و گذراندن امور زندگی به شهر میبد کوچ کردیم و الان هر هفته‌اي چندروزی برای کشاورزی به اینجا می‌آیم.
«محسن میرجانی ارجنان» سرپرست پایگاه پژوهشی شهرستان اردکان و ريیس موزه‌های استان یزد نیز با اشاره به قدمت این روستا در گفت‌و‌گو با ایسنا – منطقه يزد، اظهار كرد: «گاپله» یا به زبان محلی «گابیله»، ریشه در زبان پهلوی دارد و از معانی آن به «قافله» باز می‌گردد.
وي افزود: فلسفه شکل‌گیری این روستا همچون دیگر آبادی‌های موجود در این منطقه به صورت طولی و در مسیر قافله‌ها و کاروانیان قرار داشتن بوده به نحوي كه اين روستا محلی برای اسکان و استراحتگاه آنها محسوب می‌شده است.
ميرجاني ازجریان داشتن زندگی تا 40 سال پیش در این روستا خبر می‌دهد و تصریح می‌کند: متاسفانه با توجه به کمبود آب در این منطقه و همچنین رشد شهرنشینی، به مرور زمان این روستا خالی از سکنه شده و اهالی «گابيله» به شهرهای اردکان و میبد کوچ کرده‌اند