صنعت گردشگری در جهان توسعه فراوانی یافته است و بسیاری از کشورها از این راه توانسته اند وضعیت خود را بهبود ببخشند و از مشکلاتی مانند بیکاری، پایین بودن سطح درآمد سرانه و کمبود درآمد ارزی خویش بکاهند.
صنعت جهانگردی بزرگ‌ترین و متنوع‌ترین صنعت در دنیا به حساب می آید. بسیاری از کشورها این صنعت پویا را منبع اصلی درآمد، اشتغال‌زایی، رشد بخش خصوصی و توسعه زیرساختها می‌دانند. صنعت گردشگری امروزه به قدری در توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها اهمیت دارد که اقتصاددانان آن را صادرات نامرئی نیز می‌نامند.
صنعتی توریسم علاوه بر ارز آوری خوب ،وسیله ایی برای آشنایی ملل مختلف با کشور مبداء میباشد و این یعنی صدور فرهنگ کشور مبداء به سایر ملل بدون اینکه هزینه چندانی صرف کرده باشد.
کشورهای مختلفی در دنیا در اقتصاد کلان خود ردیفهای مهمی از تامین بودجه را به این صنعت پر رونق و بسیار اقتصادی اختصاص داده اند.کشورهایی مانند هند، ترکیه، تایلند، چین، فرانسه و انگلیس از جمله کشورهای موفق در این راستا هستند.
ترکیه به عنوان کشوری موفق در گردشگری
ترکیه به عنوان یکی از موفق ترین کشورهای منطقه و حتی جهان در این باره حرفی برای گفتن دارد. کشوری که 30 سال پیش از این اقتصادش در حال فروپاشی بود و با تورم کمرشکن برای مردمش حرفی برای گفتن نداشت اما با برنامه ریزی هدفمند و آماده کردن زیرساختهای لازم و ضروری توانست میلیونها گردشگرخارجی را طی 20 سال جذب و میلیاردها دلار سرمایه را جذب و صرف تحرک و پویایی اقتصاد خویش کند.
این کشور طی سال 2014 میلادی توانست با جذب 40 میلیون گردشگر خارجی 87 میلیارد دلار درآمدزایی کند. مبلغی که با درآمد بسیاری از کشورهای نفتی برابری و یا حتی از آنها بیشتر است.
امروزه با توجه به وجود آمدن شرایط سخت اقتصادی و بحث سقوط قیمت نفت که توطئه ای از طرف آمریکا و عربستان برای روسیه و ایران و بسیاری از کشورهای اسلامی دیگر است، بحث توسعه گردشگری می تواند مدنظر برنامه ریزان و مدیران کشوری قرار گیرد تا بدین طریق بحث کاهش درآمدهای نفتی حل شده و بتوانیم کشور را به سوی اقتصادی بدون نفت که همانا مورد تأکید مقام معظم رهبری نیز است برسانیم.
مسئولان متولی امر و مرتبط با صنعت گردشگری و گسترش توریسم می توانند با بومی کردن الگوی رشد و توسعه صنعت گردشگری کشورهای موفق در این زمینه ، آن را در کشور اجرایی و با صرف هزینه هایی که شاید ابتدا سرسام آور به نظر برسد، در مدت کوتاهی به درآمد سرشاری دست یابند.
ایران کشور عزیزمان به عنوان کشوری با ویژگی آب و هوایی ،طبیعت منحصر به فردش و همچنین آثار طبیعی، تاریخی و فرهنگی در زمره ده کشور برتر جهان از این حیث قرار گرفته و تعدادی از آثارش در فهرست سازمان جهانی یونسکو به ثبت رسیده است که از شهرتی جهانی نیز برخوردار هستند.
در این بین استان آذربایجان غربی نیز با دارا بودن طبیعت بکر و زیبا و دو اثر جهانی در فهرست یونسکو بنامهای قره کلیسا و تخت سلیمان و همچنین داشتن صدها اثر تاریخی ثبت شده در فهرست آثار ملی و هزاران اثر دیگری که تاکنون به ثبت نرسیده است ظرفیت و پتاسیل بسیار زیادی برای گسترش صنعت گردشگری و همچنین اکوتوریسم دارد.
صنعتی که در استانی با تاریخ کهن می تواند حرفی برای گفتن داشته و با جاذبه های فوق العاده اش که در سطح ایران مثال زدنی است توانایی تبدیل شدن به منطقه ویژه گردشگری را دارد.
ضرورت برنامه ریزی اصولی و هدفمند در راستای گسترش صنعت گردشگری
تپه قالایچی بوکان، زمزیران سردشت، حسنلوی نقده، گؤی تپه میاندوآب، گؤی تپه ارومیه، قلعه بسطام خوی، قلعه های اورارتویی باراندوز، خان دره سی و زنجیرقالای سلماس از جمله آثار ارزشمندی هستند که از صدها و هزاران سال پیش از میلاد مسیح برجای مانده اند و دل آنها مخزن اسراری است که مطالعه و تحقیق بیشتری را می طلبد تا جهانیان به عظمت تاریخی این استان پی ببرند.
همچنین از آثار بعد اسلام مسجد جامع، بازار سرپوشیده و بنای سه گنبد ارومیه، مسجد طاق و پل میرزا رسول میاندوآب، مسجد بداق سلطان و حمام میرزارسول مهاباد، مسجد مطلب خان و پل خاتون خوی، کلیسای هفتوان سلماس، خانه های افشاری روستاهای تکاب و کاخ باغچه جوق و عمارت کلاه فرنگی ماکو از جمله صدها اثری هستند که با زیبایی ها و ظرافتهای فوق العاده شان می توانند در سطح کشوری و حتی بین المللی درخشیده و سالانه پای هزاران گردشگر داخلی و خارجی را به این استان باز کنند.
نبود زیرساختها و امکانات زیربنایی مهمترین معضل صنعت گردشگری در آذربایجان غربی
نبود امکانات زیربنایی و زیرساختهای اولیه از جمله مشکلات و معضلات گسترش صنعت گردشگری در آذربایجان غربی است.
غیراستاندارد بودن محورهای مواصلاتی، نبود هماهنگی بین مسئولانی استانی، اختصاص بودجه هایی با اعتبار کم، تخریب روزافزون آثار تاریخی، فرهنگی و طبیعی استان، عدم صرف اعتبار برای مرمت و بازسازی آثار فاخر استانی و دیگر میراث گذشتگان، نبود مکانهای مناسب برای اسکان گردشگران، نبود سیستم جامع گردشگری برای شناساندن آثار استان و ناشناخته ماندن آنها در سطح کشوری و بین المللی و عدم سرمایه گذاری بخش خصوصی که بخش زیادی از آن دوباره به دولت برمی گردد از جمله مهمترین موانع رشد این صنعت در آذربایجان غربی است.
عدم سرمایه گذاری در استان باعث پویایی اقتصاد دیگر کشورها است
مشکلاتی که می توان با تدابیر و راهکارهای کاربردی و صرف اعتبارهای استانی و ملی آنها را حل و به تبع آن درآمد سرشاری را نصیب استان کرد و در راستای ایجاد اشتغال پایدار برای جوانان این دیار گامی بلند و مهم برداشت و فکری برای بیکاری آنها کرد.
جوانانی که در نبود فرصتهای شغلی به دنبال کارهای کاذب و بعضا غیرقانونی مثل قاچاق برای گذران زندگی خویش روی آورده و ضربه ای بر پیکره اقتصادی کشور وارد می آورند و به جای اینکه به عنوان جزئی از جامعه ایرانی چرخهای اقتصادی کشور را به حرکت درآورند عاملی می شوند برای پویایی اقتصاد کشورهای همسایه غربی و همچنین چین!
